Algoritme kan op basis van hersenactiviteit zien welk nummer van The Beatles je aan het luisteren bent

Een nieuw algoritme dat op basis van je hersenactiviteit kan zien naar welke Beatles-song je aan het luisteren bent. Dat klinkt als ludiek onderzoekswerk en hoewel dat lastig te ontkennen is, zit er ook een nuttige kant aan het resultaat van een Deens/Finse samenwerking.

Voor het onderzoek luisterde 15 deelnemers naar zo’n 16 minuten van het bekende album “Abbey Road” van de Britse band, terwijl hun hersenactiviteit werd gemeten. De gegevens die hier uit voortkwamen werden doorgegeven aan een algoritme wat vervolgens probeerde te bepalen naar welk nummer de proefpersoon zat te luisteren.

Heel erg accuraat was het algoritme nog niet, want slechts in 40% van de gevallen maakte de computer de juiste keuze. Dat heeft twee belangrijke oorzaken, aldus de onderzoekers: “It must be noted that the classification accuracy greatly depends on the kind of collection of music that is use. If it contains very different kinds of music, say classical, jazz, rock, Latin, then the classification is easier because of the acoustic differences. In our case the music was fairly homogeneous, which makes the classification more demanding.

De tweede reden is ook de direct aanleiding dat het team van onderzoekers juist koos voor muziek als bron voor hun neurologische onderzoek. “Music is very complicated, because there are so many things changing in time simultaneously — timbre, rhythm, tonality, melody etc. Therefore I think it is important to use different methods and compare the results“, aldus een van de betrokken onderzoekers.

Certain areas in the limbic system that are active during sex and drug use have been found to be active during music listening. Also listening to music with a clear pulse has been found to activate motor areas even though the listener is not moving. This shows that there is a very close connection between music and movement.

Met het onderzoek hopen de wetenschappers uit Denemarken en Finland meer inzicht te krijgen op de fysieke aanleidingen tot het voelen en verwerken van emoties en het directe verband naar ‘het gevoel te moeten dansen’.

Op de lange termijn denkt het team dat de uitkomsten van het onderzoek kunnen bijdragen aan het verbeteren van bepaalde therapieën waarin muziek een cruciale rol speelt: “Understanding better how music is processed and which brain areas are affected would probably help us to develop more efficient, better targeted music therapy methods.”