Bart Kok (The Virtual Dutch Men): 'Over vijf jaar eerste signalen dat VR voor iedereen is'

Dirk Wolthuis

Bart Kok werkt voor ArchiVision waar iedereen overtuigd is van de kracht van virtual reality. Maar het gaat nog wel even duren voordat VR er voor iedereen is.

Bart Kok is manager van de interactieve afdeling van ArchiVision, het overkoepelende bedrijf waaronder The Virtual Dutch Men ook valt. Maar die scheiding is slechts voor buitenstaanders gemaakt, want bij het bedrijf was iedereen eigenlijk snel overtuigd van de kracht van virtual reality. Voor deel 2 van deze serie over de productie van content voor virtual reality sprak ik met hem.

“Eigenlijk is virtual reality een soort van verlengstuk voor wat we al maakten.” ArchiVision richt zich op het creëren van virtuele presentaties van ruimtes en objecten. Zo maken ze bijvoorbeeld interactieve 3D-renders van woningen voor makelaars of ander soort klanten. ArchiVision is als één van de eerste bedrijven in Nederland begonnen met het aanbieden van virtual reality-ervaringen, later onder de naam The Virtual Dutch Men. “Het gaat erg goed met de zaken, we krijgen veel aanvragen uit de rest van de wereld. In het begin deden we veel in de vastgoedsector, maar we richten ons nu op productvisualisaties en VR-ervaringen voor bijvoorbeeld musea en andere gelegenheden, maar ook op het serieuzere werk als simulatie en training.”

Bart KokBart KokBart Kok (33) werkt binnen ArchiVision als Studio Manager voor The Virtual Dutch Men. Hij ziet een grote toekomst in virtual reality. Zoals ieder bedrijf dat vroeg begonnen is met virtual reality, volgde ook Kok en zijn team de Oculus Kickstarter-campagne met grote interesse. Nu vier jaar later is Kok onder de indruk van de nieuwe Oculus Rift-hardware: “Op Oculus Connect heb ik een paar maanden geleden voor het eerst de nieuwe demo van Epic Games (Bullet Train) gespeeld. Dit was de eerste keer dat ik de nieuwe controllers van Oculus kon proberen en die werken fantastisch. In dit schietspel kon ik heel precies wapens oppakken en gebruikmaken van bullettime, een slowmotioneffect waardoor ik afgeschoten kogels letterlijk met m’n eigen vingers uit de lucht kon pakken en kon bestuderen als Neo uit de Matrix. Heel gaaf.”

Maar het schietspel was niet hetgeen dat de meeste aandacht trok van Kok. De Toybox-demo die werd getoond, is volgens hem het meest intieme dat hij ooit gedaan heeft in virtual reality. “In de demo werk je samen in een virtuele ruimte. Je handen en bewegingen doen in VR precies hetzelfde als je in de werkelijkheid, net als bij de andere persoon. Het voelt enorm persoonlijk, terwijl de andere persoon aan de andere kant van de wereld kan zijn.”

De voornaamste ontwikkelingen gaan op korte termijn uit de gamehoek komen; het is volgens Kok een goede manier om mensen in aanraking te laten komen met het nieuwe medium. “Cockpit-spellen, zoals vliegsimulatiegames, zijn uiterst geschikt om personen bekend te maken met VR. Er is een duidelijke scheiding tussen jouw directe omgeving, de cockpit, en de buitenwereld. Je zit zelf stil en buiten bewegen er allerlei dingen, dat is momenteel met de huidige technologie een goede ervaring.”

Moderne games werken niet 1 op 1 in VR “Games als Call of Duty (een firstperson-shooter) gaan problemen opleveren. De manier van bewegen die nu gebruikt wordt in moderne games werkt simpelweg niet in virtual reality. Als je een firstperson-shooter ontwikkelt in virtual reality kom je voor hele andere vraagstukken te staan. Ik denk dat er een soort van hybride model gaat ontstaan, waar je je voortbeweegt door middel van een controller en met met de techniek van de HTC Vive om zo toch om hoeken te kijken of te bukken.”

Maar een echte oplossing voor dit soort ontwerpproblemen is er volgens Kok nog niet. Er zijn diverse loopbanden, zoals de Virtuix Omni, die het mogelijk maken om fysiek te lopen en die beweging te vertalen in een virtuele omgeving. Deze ervaringen zijn volgens Kok verre van ideaal: “Het duurt lang op op te zetten en je schuift terug als je een stap zet en dat is een vreemde ervaring die de illusie enigszins verbreekt.”

Ook voor niet-gamers relevant

Over vijf jaar eerste signalen dat VR voor iedereen is Toch gaat ook de niet spelspelende mens uiteindelijk gebruikmaken van virtual reality. Kok denkt dat vooral fysieke verkooppunten mensen ervan gaan overtuigen dat VR de investering waard is. Daar kunnen potentiële kopers de techniek uitproberen en dat zorgt ervoor dat men niet alleen met Google Cardboards experimenteert. “Ik denk dat we over ongeveer vijf jaar de eerste signalen gaan zien dat virtual reality relevant wordt voor allerlei groepen. Als grote bedrijven/ontwikkelaars iets met VR gaan doen dan is dat een goede indicatie dat het product relevant is voor een grote groep mensen. De stip aan de horizon is natuurlijk dat iedereen zo’n apparaat heeft.”

Om te beschrijven wat voor soort impact VR gaat hebben grijpt Bart Kok terug naar een verhaal uit zijn jeugd. “Ik hielp een vriend met zijn fanwebsite van Lenny Kravitz. Omdat we thuis nog geen internet hadden ging ik altijd naar een faculteit van de Universiteit Twente om iets aan de website te doen. Ik gebruikte altijd het excuus dat ik bouwkunde studeerde (Bart Kok was op dat moment dertien jaar oud) om daar binnen te komen. Toen de film ‘The Net’ uitkwam werd daar een pizza besteld via het internet, maar dat vond ik toentertijd belachelijk. Dat heb ik achteraf behoorlijk slecht ingeschat op mijn dertiende.”

“Ik denk dat VR mogelijk de wereld op dezelfde manier gaat veranderen. Zo krijg je wat nu een Facebook-pagina is in virtual reality en dat gaat hele persoonlijke ervaringen opleveren. Het stelt mensen in staat om minder te reizen en echt bij elkaar te zijn. Entertainment is misschien de eerste stap, maar daarna kunnen we bijvoorbeeld genieten van de volgende generatie Skype. Fysiek samenzijn met anderen in een ruimte, waar je samen je creatief kunt uiten. Of samen speciale ruimtes ontdekken, dat is waar VR heen gaat.”

Sommige mensen zien dit soort ontwikkelingen niet Een andere sector waar Bart Kok zich voorstelt dat VR een grote impact gaat hebben is in retail. Techniek om makkelijk een 3D-model van jezelf te maken met een smartphone is op dit moment in volle ontwikkeling. Op deze manier moet het mogelijk zijn om in virtual reality een virtuele paskamer te creëren: daar kun je kleding passen zonder de deur uit te gaan. “Sommige mensen zien dit soort ontwikkelingen helemaal niet: een studente zei tegen mij: ‘dit gaat niet werken, want ik bestel nu ook altijd twee setjes via het internet.’ Maar ze heeft niet door dat online winkelen ooit even raar werd gevonden als het idee dat ik haar voorschotel, dus uiteindelijk gaat iedereen het proberen.”

“Als bedrijf werken we nu al samen om in de toekomst dat soort toepassingen mogelijk te maken. Bezichtigen van huizen is namelijk niet echt interactief zoals ik de toekomst van VR voor me zie.” The Virtual Dutch Men werkt momenteel samen met diverse scholen en opleidingen om te onderzoeken wat VR voor een rol kan spelen op het gebied van trainingen en onderwijs. “Want één ding is zeker: we gaan VR overal terugzien. De vraag is hoe en wanneer.”

Dit artikel is de tweede uit een serie die we maken over mensen en bedrijven die bezig zijn met virtual reality-toepassingen. Deel één met Avinash Change van WeMakeVR kun je hier teruglezen. Daarnaast hebben we vandaag ook een aflevering van Rush Talk gemaakt over virtual reality.