De designstudio Being and Dying geeft wel een heel grappige twist aan de term ‘Biologische klok’. Uji, de naam voor de klok die de studio heeft ontworpen voor aan de muur geeft namelijk real-time de hartslag van zijn eigenaar weer. Zoals het klokje thuis tikt…
Dit gebeurt natuurlijk niet zomaar, de gebruiker draagt een zogenaamde elektrocardiogram sensor, die de elektrische activiteit van het hart meet. Deze data wordt vervolgens draadloos verzonden naar de klok, waar de wijzer in stilte heen en weer beweegt op het ritme van de hartslag.
In tegenstelling tot andere wearables zoals de Fitbit, gebruikt Uji de data niet voor self-tracking of de quantified self, maar om een soort bewust relatie te leggen tussen de tijd en het leven. De biologische data is dan ook alleen maar visueel te zien door de beweging van de wijzer van de klok en is niet bedoelt om gezondheid in kaart te brengen of voor andere sport-gerelateerde doeleinden.
De designstudio legt op de website uit dat het poogt “to design, build, and promote better ways to live and die.” De makers van de klok, Ivor Williams, Jonathan, Chomko en Federico Floriani raakten geïnspireerd door Zenfilosofie, een Japanse filosofie waarbij aandacht centraal staat.
By removing seconds, minutes, and hours, yet utilizing the design archetype of the wall clock, we can embed Zen philosophies of time to an object. By projecting one’s self through the physical expression of the heartbeat, we can begin to understand ourselves as existing ‘for the time being.
Wearable technologieën blijken hierdoor dus ook voor heel andere doeleinden dan gezondheid en sport kunnen worden gebruikt. Eigenlijk lijkt de klok juist vraagtekens te zetten bij de de trend rondom wearable technologieën door het weglaten van de praktische functies van de techniek.