Dun is belangrijker dan sterk; daarom gaat je smartphone zo snel kapot

De goede oude tijd dat apparaten dertig jaar meegingen is voorbij. De platenspeler die je kocht voor je leven werkt waarschijnlijk nog steeds – als je hem niet inmiddels al hebt weggedaan – maar de levensduur van je smartphone is waarschijnlijk niet veel meer dan twee jaar; voordat je het weet heb je een barst in je scherm.

Smartphones worden in toenemende mate gebouwd van ongebruikelijke maar inventieve materialen om zich te onderscheiden van het standaard zwart, wit en zilver design. Zo maakt Motorola gebruik van Kevlar vanwege de hoge trekkracht, sterkte en het lage gewicht, maakt de Nokia Lumia gebruik van dun poly-carbonaat en verscheidene iPhones van aluminium voor een robuuste, metallic look.

Volgens Ronald Gronsky, voorzitter Advanced Materials Analysis, zou de case van een smartphone bestand moeten zijn tegen buigen zodat de interne electronica en het scherm intact blijven. Lichte metalen zijn daar het best geschikt voor, gevolgd door hout en polymeren. Daarnaast benadrukt Gronsky dat het materiaal ook erg dun moet blijven om zo makkelijk in onze zak te kunnen passen en met één hand bestuurd te kunnen worden.

De Samsung Galaxy S3 en S4 met een plastic case doen het dan ook beduidend slechter in bovenstaande valtest dan de iPhone 5s met een aluminium case.

A display’s tendency to break has a lot to do with the structural and torsional rigidity of the device, Wiens says. Glass is not flexible, so if you can twist or bend your phone, it’s more likely that the pressure caused by that motion could crack the screen.

Het is daarom naast het materiaal van de case belangrijk dat het toestel ook van binnen robuust is. Daar zijn verschillende methodes voor. Samsung maakt bijvoorbeeld gebruik van een plastic frame dat rondom het gehele toestel gaat, de iPhone 5c heeft een versterkt stalen frame dat ook dienst doet als antenne en de Moto X, iPad Air en de iPhone 5s gebruiken lijm om het toestel te verstevigen. Het grote nadeel van die laatste methode is dat het de reparatie van zo’n toestel lastig maakt; het is moeilijk om een vastgelijmd onderdeel te vervangen zonder het hele toestel te beschadigen.

De belangrijkste veroorzaker van gebroken schermen is echter de alsmaar durende zoektocht naar een nóg dunner toestel. Hoewel het glas van smartphones maar weinig is versterkt de afgelopen jaren is het glas wel telkens dunner geworden waardoor de kans op breken alleen maar is toegenomen. Het lijkt een symptoom van deze tijd te zijn: design vooropstellen aan kwaliteit.