De meeste mensen hebben wel van de Large Hadron Collider (LHC) gehoord, een grote ondergrondse deeltjesversneller in de buurt van Genève. De meeste mensen hebben echter geen idee hoe het precies werkt en wat het eigenlijk doet. Wetenschappers van het CERN hebben in 2012 het Higgsboson deeltje ontdekt – ook wel het Godsdeeltje – maar het is lastig om precies te begrijpen wat dat betekent voor de wetenschap.
De documentaire Particle Fever – die morgen in New York in première gaat – moet daar verandering in brengen. De documentaire biedt een overzicht van de jaren aan onderzoek die uiteindelijk tot de ontdekking van het Higgsboson deeltje hebben geleid op een manier die aantrekkelijk is voor het grote publiek.
Dat was geen gemakkelijke taak. Wetenschappelijke ontdekkingen zijn weliswaar fascinerend maar breng dat maar eens over aan mensen die niet uit hetzelfde vakgebied komen. Volgens David Kaplan, theoretisch natuurkundige en producent van Particle Fever, ligt de focus daarom op de mensen die het proces hebben meegemaakt en is de natuurkunde een onderdeel van dat verhaal.
That way, I think, when you do hear the physics, you hear it and you remember it at a deeper level because it’s in the context of an emotional story, as opposed to simply a lecture.
Monica Dunford, die voor het Atlas experiment met de LHC werkte, legt in bovenstaande clip precies uit hoe de deeltjesversneller werkt. Ze doet dit op zo’n simpele manier met behulp van visuele ondersteuning dat het eenvoudig te begrijpen is. Ze beschrijft de LHC als:
What any child would design as an experiment—you take two things, and you smash them together.
De documentaire is in maart en april in de bioscoop te zien in Amerika. Het is nog niet bekend wanneer de film in Nederland vertoond zal worden.