De combinatie van de onderwerpen ‘health’ en ‘wearables’ is tijdens SXSW dit jaar nauwelijks te vermijden. En dan mag Gadi Amit niet ontbreken. Amit is met zijn bureau New Deal Design verantwoordelijk voor de ontwerpen van bekende gadgets van Fitbit, Basis, Lytro en is momenteel betrokken bij Google’s Project Ara. In zijn sessie keek Amit naar trends in design, waarin hij over één ding duidelijk was: “De hele Quantified Self beweging heeft geen enkele kans van slagen!”.
Hoewel hij ze kan dromen, begint Amit toch met het oplepelen van wat cijfers die hem drijven naar het blijven ontwikkelen van belangrijke wearable tech.
Zo geeft de gemiddelde Amerikaan op het moment maar liefst 60% van hun persoonlijke budget uit aan gezondheidszorg en gebruikt 7 op de 10 Amerikanen voorgeschreven medicijnen. Een groter probleem is het feit dat steeds meer volwassenen niet meer op eigen verantwoording met medicatie kunnen omgaan. Meer dan driekwart van de Amerikaanse volwassenen gaat de fout in zonder persoonlijke begeleiding.
Als designer van populaire wearables heeft Amit natuurlijk een mening over de normen, vormen en materialen rond de draagbare technologie, maar misschien nog wel het stelligst is de designer als het gaat om de toekomstige ontwikkelingen. Zo acht Amit de Quantified Self beweging dus kansloos, terwijl hij grote kansen ziet voor een PAN, een Personal Area Network van sensoren die data versturen naar je arts.
“De huidige beweging is prikkelend, maar tasten ons aan in ons ‘mens zijn’”, aldus Amit. Terwijl de technologie ons in staat stelt om op steeds menselijkere manieren met computers te interacteren, vraagt Google Glass een aanpassing van jezelf en de interactie met mensen om je heen.
We zullen dus te maken krijgen met ‘ambient wearables’, diverse – haast onzichtbare – sensoren die een “Personal Area Network” vormen, een persoonlijk netwerk dat via beveiligde servers direct communiceert met arts of begeleiders. “We zullen steeds meer van onze lifestyle meetbaar maken, wat zal leiden tot meer vragen en dus meer begeleiding. Uiteindelijk zullen we die 75% afhankelijke volwassenen moeten gaan opvoeden”, aldus Amit.
In het verlengde daarvan is het dus logisch de link te leggen naar de Quantified Self beweging, maar de eigenzinnige Amit wil daar niets van weten: “De uitkomsten van de Quantified Self beweging zijn op geen enkele manier zinvol voor brede maatschappelijke inzet”.
Quantified Self is not the answer to these questions. It is not ‘the next big thing’. It leads to analysis paralysis and overcomplex interactions that will prevent it from becoming mainstream.
Volgens de designer ligt de nadruk in de community daar vooral op het verzamelen van data en vergroten van datapunten, terwijl er minder wordt nagedacht over de inzichten die er uit die data zou kunnen worden gehaald. Het sluit aan bij de sessies van gisteren, waar we al hoorde dat het de komende jaren belangrijk wordt om te bepalen wie de klant is, voor wie er data verzameld en gevisualiseerd wordt.
Dat hoeft niet te betekenen dat de belangrijkste innovaties uit de beweging niet breed geadopteerd kan worden, zo beaamt ook Amit. Hij haast zich om te benadrukken dat hij van menig is dat elk initiatief tot innovatie moet worden geprezen, maar dat het niet allemaal direct leidt tot ‘the next big thing’.
