Wie wil er nog wat winnen, nu de titelstrijd is beslist?
De klinkende overwinning van Max Verstappen in Mexico roept onmiddellijk weer grote verwachtingen op inzake volgend seizoen. Met de Honda-motor, die nu al beter is dan de Renault, moet Max volgend jaar mee kunnen doen om de titel, stelde Dr. Helmut Marko meteen.
Koen VergeerFormule 1 fanaat en autosport schrijver Koen Vergeer neemt je elk Grand Prix weekend mee in de roemruchte geschiedenis van de F1.Kalm nou, mensen. Waarom meteen weer zo hoog van de toren geblazen? De race in Mexico is een one-off, vanwege de extreme hoogte die Red Bull in de kaart speelt. En die Honda moet zich achterin de Red Bull nog maar bewijzen.
Vorig jaar leek de zege in Mexico ook de voorbode voor een aanval op de wereldtitel in 2018. We hebben gezien waar dat toe leidde. Ongeduld, overdriving, ongelukken.
In Mexico heeft Max dit zelf toegegeven: hij wilde te veel en te snel aan het begin van dit seizoen.
Inmiddels is de titelstrijd beslist. Lewis Hamilton heeft zijn vijfde titel binnen. In stijl, afgedwongen van Ferrari dat midden in het seizoen de snellere auto leek te hebben.
En nu? Eerdere jaren zagen we dat Hamilton met de titel eenmaal op zak de boel maar een beetje liet lopen. Vorig jaar crashte hij onmiddellijk in Q1. Gebrek aan focus?
https://www.youtube.com/watch?v=1bX0p3g0ye0
Mercedes zal met een schuin oog nog naar het constructeurskampioenschap kijken, maar ook dat kan hen bijna niet ontgaan. Ik denk dat de topteams de blik vanaf nu richten op volgend jaar. Wie wil er nog echt winnen?
Valtteri Bottas misschien. Dit seizoen heeft hem niets dan knauwen gegeven, dit is een kans om iets goed te maken. En Red Bull, met Max (Max wil altijd winnen) en Daniel Ricciardo, die duidelijk op scherp staat.
In Mexico kaapte Ricciardo al de pole voor Max’ neus weg en waarschijnlijk zal hij dit seizoen met een goed gevoel willen finishen. Maar dan moet hij eerst een keer finishen natuurlijk! Wat een pech heeft hij over zich heen gekregen de laatste races.
Geen wonder dat hij het bijltje erbij neer wilde gooien. Maar zoals het hoort maakt hij, hoe boos ook, het seizoen met Red Bull af.
Pechvogels
Notoire pechvogels zijn er altijd geweest in de Formule 1. De meeste fans denken onmiddellijk aan Chris Amon, die in de jaren zestig en zeventig menigmaal aan de leiding reed, maar altijd weer met pech uitviel.
Maar zeker net zoveel pech had de Fransman Jean-Pierre Jarier. In 1975 beschikte zijn team in de eerste twee races plotseling over de snelste auto van het veld. Met de Shadow DN5 pakte Jarier met overmacht pole position in Argentinië en Brazilië.
In Argentinië ging echter het differentieel stuk, vlak voor de start. Geen repareren meer aan. Jarier moest toekijken. In Brazilië ging het aanvankelijk beter. Jarier greep al snel de kop en reed het hele veld moeiteloos op bijna dertig seconden. De Shadow leek van een andere planeet.
Tot hij opnieuw stuk ging: benzine-inspuiting defect.
De race werd tot grote vreugde van alle Brazilianen gewonnen door Carlos Pace, uit Brazilië. Later zou Jarier, door zijn vrienden Godasse de Plomb (het voetje van lood) genoemd, zijn kunststukje nog eens herhalen.
In 1978 reed hij als vervanger van Ronnie Peterson in de superieure Lotus 79 in Amerika een geweldige inhaalrace tot vlak voor de finish de benzine op was, en in Canada reed hij het hele veld opnieuw op grote achterstand, tot hij uitviel door een defect in de koeling.
Pech. Echt allemaal domme pech. Jarier won nooit een Grand Prix. Chris Amon wel, alleen telde die niet mee voor het wereldkampioenschap…
Kuil
De Grand Prix van Brazilië staat sinds 1973 op de Formule 1-kalender. De eerste races werden gehouden op het circuit van Interlagos in São Paulo.
Maar toen Nelson Piquet, afkomstig uit Rio de Janeiro, furore begon te maken, werd de race voor bijna een decennium verplaatst naar zijn stad. In 1990 keerde de race terug op Interlagos dat vanaf 1985 officieel het Autódromo José Carlos Pace heet.
Het mooie van dit circuit is dat het in een kuil ligt. Vanaf de tribunes langs het rechte stuk heb je overzicht over een heel groot gedeelte van de baan. Langs de tribunes suizen de auto’s in de 8e versnelling met een tempo van boven de 300 per uur voorbij.
Vanzelfsprekend ligt hier ook een DRS-zone en is de volgende bochtencombinatie de ideale plek om in te halen. De Senna-S is elk jaar toneel van mooie duels, die soms doorgaan tot in de volgende Curva del Sol.
In 2015, zijn debuutjaar, stak Max hier Sergio Pérez voorbij. Luister ook naar de conclusie van Martin Brundle:
https://www.youtube.com/watch?v=eNPFOsV9nCM
Op het volgende rechte stuk is er opnieuw DRS en in de snelle bocht 4 en 5 kan ook ingehaald worden. Dan volgt een kort recht stuk waarop toch even de 8e versnelling en 300 per uur wordt aangetikt, waarna het slingerende gedeelte begint.
Listig, vooral wanneer het nat is. Sommige bochten zijn off-camber (hellen naar buiten af) waardoor je er makkelijk af glijdt. Na het tragere gedeelte kom je via bocht 11 en 12 onderaan de helling uit en begint de weg volgas naar boven.
Op dit gedeelte hebben we in het verleden al heel wat high-speed-accidents gezien (zie hieronder). Uiteindelijk komen de wagens een soort arena binnen gesuisd om te beginnen aan de volgende ronde.
Regendrama
Aanvankelijk werd de Grand Prix van Brazilië aan het begin van elk seizoen gehouden, maar vanaf 2004 is de race altijd tegen het einde. Met name deze races zijn onvergetelijk, omdat ze vaak een beslissing brachten in de strijd om het kampioenschap.
Zoals 10 jaar geleden, toen Lewis Hamilton zijn eerste wereldtitel pakte in de laatste race en zelfs zo’n beetje de allerlaatste bocht van het seizoen – nooit eerder was de ontknoping zo spannend en dramatisch geweest.
De omstandigheden wisselden voortdurend: nat, droog, halfnat, erg nat. Een paar spetjes minder en Hamilton had Timo Glock (die had gegokt en op droogweerbanden was doorgereden) niet meer kunnen achterhalen en Felipe Massa was de kampioen geweest…
Opvallend hoe vaak een beetje tricky weersomstandigheden de race in Brazilië overhoop gegooid hebben. In 2012 begon de race die moest beslissen over de titel ook in halfnatte condities en kroop Sebastian Vettel bijna letterlijk door het oog van de naald, na een spin in de eerste ronde:
Dankzij een formidabele inhaalrace pakt Vettel alsnog zijn derde titel.
Nog meer regen zette de race van 2003 volledig op zijn kop. Zoals gezegd maakt de gladheid het stuk heuvelopwaarts iedere keer weer bijzonder gevaarlijk. In 2003 ging Mark Webber er hier keihard af in een Jaguar:
Twee tellen later echter crashte ook nog eens Fernando Alonso op de verspreid liggend wrakdelen:
https://www.youtube.com/watch?v=qmvYHxcpDqE
Zie de overlevingscel in beide gevallen zijn werk doen. Beide coureurs stapten beurs en geschrokken, maar zonder noemenswaardige verwondingen uit. De race werd afgebroken en niet meer hervat. De chaos was compleet.
In alle verwarring werd Kimi Räikkönen uitgeroepen tot winnaar. Maar nadere bestudering van de rondetabellen wees uit dat de rode vlag uitging toen Giancarlo Fisichella nét aan de 56e ronde van de race was begonnen. Volgens de regels wordt de uitslag dan opgemaakt aan het eind van de 54e ronde, en juist in die ronde had Fisichella de leiding overgenomen van Räikkönen.
Dus Fisichella bleek de winnaar. Hij ontving zijn trofee alsnog twee weken later in Imola.
Tijdens die race gleed ook Michael Schumacher van de baan. Op lage snelheid en ook op zekere afstand van de hijskraan die er aan het werk was. Maar ik herinner me nog dat ik dacht: dat was eigenlijk best link met dat ding daar. Had de Formule 1 die waarschuwing maar begrepen, dan was Jules Bianchi er misschien nog geweest…
Magic
Het kan nóg harder regenen in Brazilië. Iedereen die het gezien heeft, vergeet het nooit meer: de race van 2016. Daar gaf Max een weergaloos lesje regenrijden. Ik vind het nog steeds de mooiste race uit zijn loopbaan. De een na de ander vloog hij voorbij.
Het was pure magie, die herinneringen opriep aan de tovenaar die in Brazilië nog altijd vreselijk wordt gemist, Ayrton Senna. Kijk en geniet.
Vorig jaar kon Max weinig uitrichten tegen de twee topteams. Na zijn schuiver in Q1 moest Hamilton achteraan beginnen, maar ook hij haalde Max nog in. De vijfde plaats was het hoogst haalbare en dat haalde Max dan ook. Maar niet nadat hij in de slotfase nieuwe banden op de auto liet zetten om daarna nog snel even de snelste ronde van de race te rijden.
De race was een gevecht tussen Bottas en Vettel. Bottas liet zien dat hij snel is, door tijdens de kwalificatie pole te pakken, maar tijdens de race bleek hij opnieuw niet de sterkste racer en werd hij al bij de start afgebluft door Vettel.
Het zou mij niks verbazen als het dit jaar weer precies zo gaat. Of er moet alsnog een heleboel regen gaan vallen, dan kan er ineens weer alles gebeuren op het circuit van Interlagos.
Foto Max Verstappen (Brazilië 2016): Clive Mason/Getty Images/Red Bull Content Pool
Foto Max Verstappen (Mexico 2018): Charles Coates/Getty Images/Red Bull Content Pool
Gifs via Giphy
Vector van circuit via Wikimedia