Wat was het een grandioos feest op de Red Bull Ring! Max Verstappen pakte zijn eerste zege in dit zo moeizame seizoen. De eerste zege voor een Red Bull op de eigen Ring, voor het oog van zo’n 20.000 Nederlandse racefans.
Koen VergeerFormule 1 fanaat en autosport schrijver Koen Vergeer neemt je elk Grand Prix weekend mee in de roemruchte geschiedenis van de F1.Ongekende taferelen. Welke coureur heeft ooit zoiets losgemaakt? Senna in Brazilië, Schumacher in zijn hoogtijdagen op de Duitse circuits, maar hoe lang is dat alweer geleden?
Ik denk dat Formule 1-eigenaar Liberty Media watertandend naar dit soort beelden kijkt: hoe krijgen we elders in de wereld zo’n fantastisch publiek op de been?
De dikverdiende zege en de uitvalbeurt van de twee Mercedessen schudt de strijd om de wereldtitel weer gezellig op. Vettel neemt de leiding over van Hamilton, en Max ziet de twee voornaamste titelkandidaten weer aan de horizon.
Met een beetje meer power doen we weer mee, verkondigde Max tamelijk optimistisch na zijn zege. En de circuits die eraan komen liggen de Red Bull wel, volgens hem.
Silverstone ook? Het is denk ik meer een circuit dat Max ligt: veel snelle bochten, snoeihard racen. Maar daarna volgen Hockenheim en Budapest waar de Red Bull waarschijnlijk beter uit de voeten kan. Gaat Max doorpakken deze zomer?
Bandenvreter
Lewis Hamilton op Silverstone verslaan wordt een lastige opgave. Het circuit met zijn stevige volgas stukken en snelle bochten vraagt om vermogen. Mercedes is hier al sinds 2013 ongeslagen, en de laatste vier races werden gewonnen door Hamilton.
Het lijkt erop dat “the best fans in the world” hem iets extra’s geven.
Zoals we in Frankrijk zagen hangt veel, zo niet alles, af van de banden. Mercedes heeft het dit jaar wat moeilijker met de banden. En Silverstone is een notoire bandenvreter. De zijwaartse krachten in de snelle bochten zijn enorm.
In 2013 bleek het zelfs te veel voor de banden die Pirelli had meegenomen. Tot ieders schrik ontploften de banden op de auto’s van Hamilton, Massa, Pérez en Vergne spontaan.
Coureurs werd geadviseerd niet te veel meer over de kerbs te rijden. Met angst en beven werd de race voltooid.
De leukste tweet tijdens die race? “Ben ik blij dat Pirelli geen condooms maakt!”
Nog zo’n afgang wil Pirelli zich natuurlijk besparen. Voor de race op Silverstone worden sowieso de hardere banden geselecteerd.
Maar omdat zelfs die op het genadeloze asfalt blaarvorming zouden kunnen vertonen, wordt er gekozen voor een iets dunnere (en daardoor minder slijtende) band. Deze aanpassing pakt voor Mercedes het meest gunstig uit.
In Barcelona werd ook voor deze band gekozen, en prompt bleek Mercedes ongenaakbaar. De band werd ook gebruikt in Canada, maar toen had Hamilton zelf een off-weekend.
Gelukkig biedt Silverstone genoeg plekken om in te halen. De slingerende passage door Brooklands en Luffield (voorafgegaan door een DRS-zone) biedt volop mogelijkheden. Kijk hoe Vettel en Alonso hier dubbeldik door de bochten gaan, tot Alonso uiteindelijk capituleert voor Copse Corner.
De kampioenen houden elkaar net in leven. Zo hoort het.
Coureurs met een groot hart kunnen nog iets proberen in Maggots en Becketts en dan is er altijd nog Stowe Corner, de beste plek om in de halen aan het eind van de Hangar Straight (met DRS).
Ook op Silverstone wordt er ditmaal een derde DRS-zone ingesteld: op het startfinish-gedeelte en zelfs door de snelle bochten Abbey en Farm.
Het is een primeur: het gebruik van DRS in bochten. De opengeklapte achtervleugel geeft meer snelheid, maar ook minder downforce, waardoor de auto eerder kan glijden of uitbreken. Een interessant experiment.
Oorlogsvliegveld
Het circuit van Silverstone, gelegen op een voormalig oorlogsvliegveld, was het decor voor de allereerste Grand Prix voor het officiële Formule 1-wereldkampioenschap in 1950. Winnaar was Giuseppe Farina in een Alfa Romeo.
Vanaf de jaren zestig tot aan 1986 organiseerden Silverstone en Brands Hatch de Grand Prix om en om. Het heuvelachtige en bosrijke Brands Hatch bood op zich een veel mooiere omgeving. Bekijk deze heerlijke beelden uit 1968, een halve eeuw geleden.
Zie die krankzinnig hoge vleugels en hoe dicht de mensen soms langs de baan staan. Onvoorstelbaar intussen.
De winnaar van de race was de snelle Zwitser Jo Siffert. Drie jaar later kwam hij op hetzelfde circuit om het leven in de vlammen, tijdens een niet voor het kampioenschap meetellende Formule 1-race ter ere van het kampioenschap van Jackie Stewart.
Anders dan Brands Hatch groeide Silverstone met de tijd mee. Aanvankelijk was het circuit niet meer dan een zestal rechte stukken afgewisseld met supersnelle (bijna) haakse bochten.
Zie bijvoorbeeld hoe Jackie Stewart door de befaamde Woodcote Corner komt gedrift:
https://youtu.be/lo9ynIrUakg?t=7m2s
Al te gevaarlijke bochten werden in de loop der jaren geneutraliseerd. Voor Woodcote kwam eerst een chicane en later de langzame slinger van Luffield.
In 2010 en 2011 volgden de grootste verbouwingen, waarbij de pits werden verplaatst (ik moet er nog stééds aan wennen) en een complete infield-sectie werd toegevoegd.
Jammer, maar gelukkig bleven er aan de oostzijde genoeg geweldige bochten over. Rij mee met Nico Rosberg door Maggots en Becketts:
