Numrush

Vooruitblikken op de Grand Prix van Rusland: Racen tussen de ijspaleizen

Koen Vergeer

Wat Napoleon en Hitler niet lukte, kreeg Bernie Ecclestone uiteindelijk wél voor elkaar: de Formule 1 heeft Rusland veroverd. En niet zomaar voor één of twee seizoenen. Tot 2025 zullen de Formule 1-wagens over het Olympisch complex van Sotsji scheuren. Sotsji ligt aan de Zwarte Zee, tussen Georgië en de Krim, een gebied dat dankzij het subtropisch klimaat ook wel de Russische Rivièra wordt genoemd. Eind negentiende eeuw was Sotsji als badplaats in trek bij de Russische adel, daarna bij de Sovjet-leiders – Stalin kwam er graag – en tegenwoordig bij de Russische oligarchen.

Ook Vladimir Poetin heeft er zijn datsja. Veel is er dus niet veranderd. In februari 2014 organiseerde Sotsji de Olympische winterspelen. Daarna tekende Hermann Tilke een bijna zes kilometer lang Formule 1-circuit tussen de schaatspaleizen en de curling-hal door. In het najaar van 2014 vond de allereerste Grand Prix van Rusland plaats.

Wanhoopspoging

Die allereerste Russische Grand Prix komt een week na de race in Japan waar Jules Bianchi zwaar gecrasht is. Voor het leven van Bianchi wordt gevreesd. De schrik zit iedereen nog in de benen. Maar zodra de motoren aanslaan gaan de Formule 1-coureurs weer voluit. De strijd om het kampioenschap is in een beslissende fase. Nico Rosberg moet alle zeilen bijzetten om de ontketende Lewis Hamilton bij te benen. Hamilton pakt de pole en heeft een goede start, waarop Rosberg hem in een laatste wanhoopspoging probeert uit te remmen. Met blokkerende voorwielen schiet Rosberg rechtdoor van de baan. Zijn titelkansen zijn zo goed als verkeken.

Perfecte crash

Een klein foutje wordt hier genadeloos afgestraft. De bocht waar Rosberg de titel verloor is bocht 2, aan het eind van de eerste DRS-zone. Het is de beste plek om in te halen in Sotsji. Het is tevens de poort naar de meest kenmerkende bocht op het circuit: bocht 3. De fraaie, eindeloos doordraaiende bocht slingert zich rond Medal Plaza, dat we in Nederland natuurlijk nog goed kennen: Wüst, Bergsma, Ter Mors en Kramer, ze stonden er allemaal. Nu trekt het asfalt rondom het medailleplein de banden van de velgen. De hele bocht is volgas, tussen de 270 en 290 per uur en de zijwaartse G-kracht loopt op tot 3,5. Daar krijgen niet alleen de banden het warm van. Een klein foutje wordt hier genadeloos afgestraft.
Dat ervaart ook Romain Grosjean in 2015. De Fransman verliest de controle over zijn Renault en slaat in de afzetting. Het ziet er allemaal angstaanjagend uit, maar alle veiligheidssystemen doen keurig hun werk: de tecpro-barrier absorbeert de meeste krachten, de brandstoftoevoer slaat dicht en “de badkuip” – het ultrastevige koolstofmonocoque – beschermt de coureur. Het is een perfecte crash. Grosjean kan uitstappen alsof er niets aan de hand is. Toch: reken maar dat hij even sterretjes zag en de volgende dag overal beurs was.

Fins onderonsje

Bocht 3 kan genomen worden over verschillende lijnen, en dat biedt dan weer de mogelijkheid om een aanval in te zetten zodra de rotonde verlaten wordt, in bocht 4. In 2015 was deze bocht het decor voor een Fins prestigeduel tussen Kimi Räikkönen en Valtteri Bottas. Räikkönen, in de race duidelijk overklast door zijn teamgenoot Vettel, wil blijkbaar toch nog even zijn visitekaartje afgeven.

Op jacht naar de laatste podiumplaats passeren de twee Finnen Sergio Pérez en vervolgens zet Kimi de aanval in op zijn landgenoot. Hij komt echter van veel te ver en ramt de Williams, die gewoon de racelijn volgt, midscheeps. Bottas vliegt van de baan en Kimi strompelt naar de finish. “Ik had Bottas al eens ingehaald, dus ik dacht: ik doe het nog maar eens,” is Kimi’s commentaar. Hij krijgt uiteindelijk een tijdstraf en zakt daardoor terug naar plaats acht.

Schrikken

Na het medailleplein volgt een vrij technisch gedeelte met wat haakse bochten, die uitkomen achter de Adler-Arena, waar de Nederlandse ijshelden hun medailles binnensleepten. Daar begint ook de zeer snelle, licht slingerende tweede DRS-zone die eindigt bij bocht 13. Van 330 terug naar rond de 100 per uur. Het is niet vanwege het nummer 13 dat ik hier elk jaar mijn hart vasthoud. Het circuit duikt haaks rechtsaf en dan meteen onder een brug door. Er is nauwelijks ruimte, en zeker nu de bochtensnelheid stukken hoger ligt dan in de voorgaande jaren kan een crash hier nare gevolgen hebben en de hele weg blokkeren.

Dat de uitloopzone bij bocht 13 maar nét groot genoeg is demonstreerde Carlos Sainz in 2015 op zaterdag tijdens derde vrije training. Zijn Toro Rosso ging snoeihard rechtdoor en boorde zich onder de Tecpro-afzetting door. Tijdens de live-uitzending bleven beelden van de crash lang uit, wat vaak een onheilspellend teken is. Op zulke momenten zitten de fans verstijfd van schrik te staren naar een akelig stil circuit. Uiteindelijk kwam Sainz er goed vanaf. Ondanks de impact van 46 G mocht hij op zondag starten van de doktoren, al bekende hij later dat hij nog flink duizelig was geweest.

Foeterende Vettel

Local hero Daniil Kvyat heeft ongetwijfeld gemengde gevoelens bij zijn thuisrace. In 2014 eerde de organisatie hem door een tribune bij bocht 3 naar hem te vernoemen. Zoiets gebeurt niet veel nog actieve coureurs. Tijdens het Grand Prix weekend kreeg Kvyat ook nog eens te horen dat hij vanaf 2015 ging rijden voor het Red Bull-team. Het kon allemaal niet beter! Twee jaar later echter ging hij voor de ogen van de fans op zijn eigen tribune nogal drastisch in de fout. Een fout die zeer waarschijnlijk het begin van het einde van zijn Formule 1-loopbaan inluidde.
Vettel's tirade na de crash is een juweeltje. Direct na de start, bij het aanremmen van bocht 2, vergaloppeert Kvyat zich en rijdt tegen de Ferrari van Vettel op die voor hem rijdt. Kan gebeuren. Racing incident, heet zoiets. De tik lijkt bovendien niet al te ernstig, beiden vliegen met de meute mee de beruchte bocht 3 in. Daar echter rijdt Kvyat nógmaals tegen de achterkant van de Ferrari aan. Volgens Kvyat vertraagde Vettel nogal vreemd.

Vettel ziet het uiteraard anders. Het jaar 2016 is sowieso het jaar van de veelvuldig via de boordradio foeterende Vettel, maar zijn tirade na de crash in Sotsji is een juweeltje.

Scheef stuur

Niet lang na de race in Sotsji maakt Red Bull bekend dat Kvyat en Max Verstappen van stoeltje zullen wisselen. Volgens Helmuth Marko kan Kvyat de druk bij het topteam van Red Bull niet aan. Max zal vanaf de Grand Prix van Spanje de plek van Kvyat overnemen – de rest is geschiedenis.
De bandenslijtage is laag, er zal voluit geracet worden met één pitstop In Rusland heeft Max, tweemaal in de Toro Rosso, nog niet kunnen schitteren. In 2015 raakte zijn wagen meteen na de start beschadigd toen hij door de spinnende Nico Hülkenberg geraakt werd. Ondanks een beschadigde vloer en een scheefstaand stuur bleef Max doorrijden. Hij finishte als elfde, maar door een tijdstraf voor Alonso werd dat de tiende plaats. Vorig jaar gaf de motor van de Toro Rosso de geest.

Er gebeurt altijd wel wat in Rusland. Maar het op veel plaatsen nauwe semi-stratencircuit heeft niet veel inhaalmogelijkheden. De bandenslijtage is laag, er zal voluit geracet worden met één pitstop. Een goede kwalificatie is dus van groot belang. En daarna: vooral buiten de crashes blijven.