In een interessante publicatie van Facebook’s Data Science team is te zien hoe een meme zich verspreid via het sociale netwerk. Wat blijkt? Het verspreiden van een succesvolle viral via Facebook hangt vooral samen met goede grammatica, een call to action en je politieke voorkeur. Een meme werkt in wezen namelijk niet zo heel veel anders dan de aloude kettingbrief.
De term ‘Meme’ stamt al uit 1976, toen bioloog Richard Dawkins het bedacht met bepaalde biologische processen in gedachten. Een meme (a.k.a. viral) verspreid zich online vaak op deze zelfde wijze als een virus zich onder levende wezens zou verspreiden. In onderstaande datavisualisatie is goed te zien hoe dat principe in de praktijk vorm krijgt.
In dit specifieke voorbeeld onderzocht het Facebook Data team een statusupdate uit 2009 rondom het verkrijgen van betere gezondheidszorg in de VS, een bericht dat uiteindelijk meer dan 470,000 keer gedeeld werd via Facebook:
No one should die because they cannot afford health care, and no one should go broke because they get sick. If you agree, post this as your status for the rest of the day.
Mensen begonnen de post direct zelf aan te passen en opnieuw te posten. Bepaalde toevoegingen zorgden weer voor een extra populariteit van de originele post. ‘The rest of the day’ bleek geen strikte tijdslimiet: Het delen van de post ging nog wekenlang door.
Opvallend genoeg bleken twee keer zoveel mensen het bericht re-posten op het moment dat er een duidelijke call to action in het bericht stond zoals “please post this” en “copy and paste”. Memes waarin veel type-, taal- en spelfouten stonden, waren een veel minder lang leven beschoren dan teksten die foutloos waren opgesteld. Ook politieke voorkeur en het onderwerp van een meme bleken bepalend voor het wel of niet delen van bepaalde typen berichten: Zo herposten de Republikeinen vaker berichten over bier en belasting, terwijl de Democraten een voorkeur hadden voor komische berichten en spoofs over zombies of Jabba the Hutt.
