Numrush

HTC Vive: je thuisvoelen in virtual reality

HTC heeft de ambitieuze belofte gedaan om de eerste exemplaren van hun virtual reality-bril, de HTC Vive, dit jaar in de winkels te krijgen. Een logische beslissing aangezien hun voornaamste concurrent op zijn vroegst pas in het eerste kwartaal van 2016 met de Oculus Rift komt. Gisteren kreeg ik de mogelijkheid om de HTC Vive te proberen. Eén ding is duidelijk: de bril is klaar om mensen ervan te overtuigen dat virtual reality dé toekomst is van media.

HTC Vive

In tegenstelling tot mijn andere ervaringen met VR-demo’s, werd ik door het team van HTC aangemoedigd om met de bril door de kamer rond te lopen. Dit is de grote kracht van de HTC Vive, je kunt daadwerkelijk door andere werelden heen lopen. De fysieke eindes van de kamer werden in de VR-omgeving aangegeven met een grid, gekleurde tralies die verschijnen als je te dicht bij een muur komt.

Ik heb vier demo’s meegemaakt, die allemaal zo waren ontworpen dat ik uitgenodigd werd om de virtuele omgeving te ontdekken. In tegenstelling tot de Oculus Rift wordt de HTC Vive geleverd met twee controllers. Deze controllers en de bril zelf worden getracked door twee lasers die je in de hoeken moet plaatsen van een kamer. Dit betekent overigens dat je een kamer van minimaal drie bij twee meter moet hebben om het meeste uit de VR-ervaringen te halen.

Alles aan de HTC Vive voelt ontzettend scherp aan, de hoofdbewegingen zijn zo accuraat en snel, dat je soms vergeet dat je een VR-bril draagt. Per oog kijk je naar een scherm van 1200 bij 1080 pixels met 90 beelden per seconde, wat er op neer komt dat je naar een scherpe en vloeinde digitale wereld kijkt. Op dit punt zal bij de volgende versies van de VR-brillen veel verbetering komen, maar deze resolutie is nu al hoog genoeg om je te doen overtuigen dat je in een andere wereld bent beland.

Naast de bril zelf reageren de controllers ook enorm snel. Dit klinkt als een klein punt, maar om je handen in VR dezelfde bewegingen te zien maken, als in de fysieke omgeving, helpt het idee te verkopen dat je in een andere wereld rondloopt.

Onderwater

ik hield mijn adem in Ik hield onbewust mijn adem in: in de eerste demo stond ik op een gezonken schip en werd ik uitgenodigd om over de reling te kijken. Zelfs onderwater werkt de sensatie om in een afgrond te kijken. De demo was voornamelijk bedoeld om te laten zien waar de HTC Vive, en de gigantische gamepc die de bril aanstuurde, grafisch tot instaat zijn.

Het einde van de demo was het meest indrukwekkend: een gigantische walvis zwom langs me en ik voelde me minuscuul. Een licht gevoel van paniek greep me: je kunt namelijk niet echt wegkijken in een VR-demo, zoals je langs een computerscherm heen kunt kijken. Het lage geluid van de bewegende vrachtstukken hielpen mee om de ervaring geloofwaardig te maken.

Koken & kunst

de interactie tussen de speler en de objecten zijn het belangrijkst In een andere demo was ik een kok in een cartoonachtige keuken. Op een groot bord stond een recept dat ik kon volgen. Door ingrediënten te pakken met de controllers, die waren veranderd in twee grote witte handen, kon ik uiteindelijk een gerecht creëren. Ondanks dat de grafische stijl ontzettend onrealistisch was, was de ervaring enorm indrukwekkend. De objecten reageerden zeer realistisch en de zwaartekracht was voor mijn gevoel goed uitstekend uitgewerkt. Deze demo laat goed zien dat niet het uiterlijk van een VR-game het realistisch maakt, maar vooral de interactie tussen de speler en de virtuele omgeving.

In een andere demo heb ik geprobeerd om 3D-kunstwerken te produceren zoals Disney-legende Glen Keane dat deed met de HTC Vive. Ook hier was goed te merken hoe goed de controllers, de bril en de 3D-omgeving reageerden op bewegingen. Om verschillende soorten kwasten, pennen en kleuren te selecteren kon je een holografisch menu oproepen door op de linker controller te drukken.

Dat menu bewoog één op één mee met mijn bewegingen van mijn linkerhand, waardoor ik direct op gevoel opties kon selecteren zonder er naar te kijken. Op dezelfde manier dat je een tennisbal kunt vangen zonder er echt naar te kijken. De kloof tussen jou en de virtuele omgeving is bijna niet aanwezig. De VR-ervaring is duizend keer vanzelfsprekender dan de ervaring die je hebt als je voor je PlayStation 4 zit.

Dota 2

In de laatste demo werd ik onder gedompeld in wereld van Dota 2, een MOBA ontwikkeld door Valve. Het is geen verrassing dat Valve één van de meest visueel aantrekkelijke demo’s ontwikkeld heeft voor de HTC Vive. De gameontwikkelaar heeft samen met HTC de VR-bril ontworpen.

Dota 2 speelt zich af in een fantasiewereld, waar magie een onderdeel is van het dagelijkse leven. In de demo stond ik regelmatig oog in oog met personages uit het Dota-universum: wat voor mij voornamelijk een angstaanjagend ervaring was.

mijn hart begon sneller te kloppen In de demo kon je jezelf op bepaalde plekken laten krimpen, zodat je de kamer vanuit een ander perspectief kan zien. Maar toen ik voor mijn gevoel minuscuul was en er een enorme spin op me af kwam, begon mijn hart sneller te kloppen. Je hebt het gevoel dat je nergens anders heen kan en dat was op dat moment beangstigend. Of het nu onwennigheid is of aanhoudende angst, ik denk dat voor mij VR het best werkt met rustige ervaringen.

Obstakels

Hoewel de demo’s en de hardware mij hebben weten te overtuigen dat VR de toekomst van media sterk gaat beïnvloeden, zijn er nog wel wat obstakels die overwonnen moeten worden om virtual reality-brillen om te toveren in producten voor iedereen. Op dit moment is bijvoorbeeld de ruimte die je nodig hebt om door een virtuele wereld te lopen een grote instapdrempel. Niet iedereen heeft zoveel ruimte in huis of is niet bereid om deze ruimte vrij te maken.

Daarnaast zijn er nog steeds geen echte games beschikbaar in virtual reality, de demo’s zijn indrukwekkend maar tonen enkel de potentie aan van VR. Ontwikkelaars hebben de kans om de acceptatie van VR als nieuwe mediavorm in een stroomversnelling te brengen door onmisbare games te ontwikkelen.

ik heb er vertrouwen in dat deze obstakels te overwinnen zijn Qua hardware zijn er ook nog enkele obstakels om te overwinnen. De kabel waarmee de HTC Vive aangesloten is, zit erg in de weg als je rondloopt. Daarnaast heb je nu een beest van een computer nodig om games te kunnen draaien op de VR-bril. De prijs van de de HTC Vive is nog niet bekend, maar als veel gebruikers ook nog een enorme PC moeten kopen om de VR-bril te kunnen gebruiken, zorgt dat potentieel voor een enorme instapdrempel.

Maar ik heb er vertrouwen in dat deze obstakels te overwinnen zijn, het gaat tenslotte om eerste versie van een virtual reality-product. Ik ben in ieder geval blij dat de HTC Vive mij zo heeft kunnen verrassen dat ik niet kan wachten om te zien wat deze VR-bril ons gaat brengen in de toekomst.