Nederland heeft een dagelijkse nieuwspodcast zoals The Daily nodig
Elger van der Wel
Het afgelopen jaar was ‘podcast’ één van de buzzwords in de mediawereld. Bijzonder, want het fenomeen werd in 2004 – tijdens de hoogtijdagen van de iPod – bedacht. Een soort radioprogramma’s die je dankzij een RSS-feed automatisch kon downloaden en dan op je MP3-speler kon zetten. Het was een paar jaar een klein hypeje en Nederland had in die tijd ook een kleine club makers en ondernemers die er mee aan de slag gingen.
Technisch was een podcast echter lastig voor de gebruiker. Je moest hem eerst downloaden op je pc en dan op je iPod of MP3-speler zetten. Nog voordat de eerste iPhone kwam was de podcast alweer dood. Maar de afgelopen jaren is het fenomeen gereïncarneerd. Daarbij wordt veel gekeken naar de VS waar de podcast booming is, maar ook in Nederland zie je het afgelopen jaar steeds meer interesse ontstaan en heb ik het gevoel dat er zeker de afgelopen maanden wat aan het ontstaan is.
Initiatieven
BNR heeft bijvoorbeeld een netwerk van expertpodcasts opgezet, over allerlei onderwerpen. En met Dag en Nacht Media heeft Nederland een platform dat de podcast in Nederland groter probeert te maken, maar ook een verdienmodel in de vorm van advertenties probeert te realiseren.
Tot voor kort hoorde ik vanuit Hilversum vooral geluiden dat podcasts 'niet mochten' van de NPO Deel deze quoteRond de Tweede Kamerverkiezingen maakte NRC een eigen podcast. Bij de publieke omroep had ik eerlijk gezegd verwacht dat ze allang volop aan het experimenteren zouden zijn, maar dat gaat nog wat traag. De VPRO doet veel projecten en de NOS heeft onder meer een techpodcast. Daarnaast zie jedat radiomakers binnen de publieke omroep zelf wat beginnen te ontplooien op podcastvlak.
Maar tot voor kort hoorde ik vanuit Hilversum vooral geluiden dat podcasts ‘niet mochten’ van de NPO. Een beetje hetzelfde verhaal als met YouTube dus. De laatste maanden begrijp ik dat er echter wat beweging is in Hilversum en dat de NPO samen met de omroepen ergens mee bezig is.
The Daily
Wat ik hoop is dat ze een dagelijkse nieuwspodcast gaan maken. Een ochtendshow, zoals The New York Times sinds een paar maanden maakt. Overigens hoeft die niet per se uit Hilversum te komen hoor, hij kan net zo goed van een krantenredactie afkomen. Maar Nederland heeft een podcast als The Daily (zo heet de dagelijkse podcast van The New York Times) nodig.
Waarom? Omdat er genoeg in de wereld gebeurt om mensen dagelijks over bij te praten. En omdat het bij deze tijd pas om dat te doen onafhankelijk van tijd, plaats en apparaat.
Natuurlijk hebben we in Nederland radiozenders als Radio 1 en BNR, maar die maken een doorlopend liveprogramma. Je valt er altijd middenin en je mist de kop en de staart. Bij een dagelijkse podcast heb je na afloop het gevoel ‘bij’ te zijn, dat mis ik als ik ’s ochtends een half uurtje naar NPO Radio 1 heb geluisterd.
Daar komt bij dat nieuwsradio – ondanks continue vernieuwingen op het gebied van formats en presentatie – nog steeds een vrij ouderwetse vorm heeft. Met reclameblokken, verkeersinformatie, nieuwsbulletins en soms zelfs muziek op vaste momenten. Niks mis mee, maar in mijn ogen zou een nieuwspodcast daar prima naast kunnen bestaan voor mensen die dat een prettigere vorm vinden.
Format
Ik ben daarbij heel eerlijk dat ik fan ben van The Daily, daar schreef ik direct na de start ook al over. Sinds die start heb ik geen aflevering gemist. Dat The Daily zo goed is, heeft vooral als te maken met de vorm. Het kleine team binnen The New York Times lijkt het perfecte format voor een nieuwspodcast te hebben gevonden en zet daarmee een voorbeeld neer voor anderen.
Het voordeel van een podcast is dat de lengte niet absoluut is Deel deze quoteElke ochtend (bij ons is het dan lunchtijd) komt er een nieuwe aflevering online. Die duurt zo’n 20 minuten. Een lengte die behapbaar is om dagelijks te beluisteren. Dat kan in je auto op weg naar je werk, in de trein als forens of gewoon thuis tijdens het ontbijt. Het voordeel van een podcast is echter dat de lengte niet absoluut is. Hebben de makers een keer 25 minuten nodig, dan duurt The Daily 25 minuten. Zijn ze in 17 minuten door hun stof heen, dan duurt hij maar 17 minuten. Ze hebben zelfs de mogelijkheid om later op de dag een extra uitzending te maken als het nieuws daar om vraagt – iets wat tot nu toe één keer gebeurd is.
In een aflevering van The Daily zetten ze altijd één of twee onderwerpen centraal. Daarbij interviewt host Michael Barbaro veelvuldig zijn collega’s en geeft daarmee meteen een inkijkje in hoe het er aan toe gaat bij The New York Times. Zo gaat het standaard ook even over waar de journalist is, wat hij nu precies heeft gedaan en bedankt hij collega’s in andere tijdzones die ’s nachts wakker blijven voor een telefoontje nog even extra voor hun tijd.
Soms interviewt hij ook gewone mensen. Om inzicht te geven in hoe bepaalde maatregelen of gebeurtenissen hen raken. Daarbij zijn het echter nooit voxpopjes, maar inhoudelijke gesprekken die je wereldbeeld daadwerkelijk verrijken. Quotes van mensen die klagen dat The New York Times de mening van de geïnterviewde waarschijnlijk nooit een plek zal geven, worden bewust wel uitgezonden. En Barbaro behandelt de mensen altijd met een vorm van respect die zeldzaam is in de journalistiek. Heel prettig om naar te luisteren.
Keuzes
Tegelijkertijd zit de kracht in de montage. De gesprekken worden strak gehouden en alleen de essentie blijft over, samen met kleine details die bijdragen aan de unieke vorm waarop The Daily radio maakt (al mag je het eigenlijk geen radio noemen; het is juist geen radio, dat is de kracht). Muziek en korte quotes maken het geheel af.
Als luisteraar heb je altijd het gevoel bijgepraat te zijn Deel deze quoteWat The Daily daarnaast erg sterk maakt, is dat ze keuzes maken. Ze lichten één of twee onderwerpen uit en eindigen met een blokje ‘What else you need to know today’. Ze kiezen er bewust voor om alles behalve compleet te zijn en soms staan ze twee dagen na een gebeurtenis (bijvoorbeeld verkiezingen in een bepaald land) alsnog uitgebreid stil bij wat er gebeurt is en wat de gevolgen zijn.
Het grappige is dat je als luisteraar altijd het gevoel hebt bijgepraat te zijn, als Michael Barbaro de woorden “see you tomorrow” uitspreekt. Dat je moet weten wat je moet weten. Het feit dat er een nieuwsorganisatie als The New York Times achterzit helpt daarbij natuurlijk.
Nederland
Het jammere van The Daily is natuurlijk dat het een Amerikaanse podcast is. Al is het in deze tijd heel fijn om dagelijks te worden bijgepraat en uitleg te krijgen over de ontwikkeling rondom Trump. Waar ik mijn dag nu afsluit met The Daily, zou ik hem graag beginnen met een Nederlandse nieuwspodcast.
En voor de duidelijkheid: dat hoeft geen één op één kopie te zijn van The Daily, maar ik denk wel dat de elementen die de dagelijkse podcast van The New York Times zo sterk maken er in terug zouden moeten komen. Het wachten is dus tot ze bij de NOS, BNR, NRC of Volkskrant de uitdaging aandurven. Het goede voorbeeld is er al.
