Als je – door de positieve verhalen van vrienden die ‘m meteen met de release hebben gekocht – enthousiast bent geworden over de Nintendo Switch, dan heb je een probleem. De console is nauwelijks te krijgen en als je hem ergens vindt dan betaal je al snel een paar tientjes meer dan de originele prijs. De Switch lijkt daarmee op het eerste gezicht een succes, al kun je daar pas echt iets over zeggen als Nintendo na een jaar de verkoopcijfers bekend maakt. Hoe dan ook, terwijl je rustig wacht tot hij weer verkrijgbaar is, kun je mooi even mijn review lezen.
Historie
Nintendo is een beetje het buitenbeetje op de markt van consolegaming. Al sinds begin deze eeuw blijft het Japanse bedrijf achter op zijn Amerikaanse concurrenten Sony en Microsoft, of het nu gaat om grafische rekenkracht of het binnenhalen van de grote titels van bekende gamestudio’s. Aan de andere kant geeft dit Nintendo een unieke positie. Door iets anders te doen dan de rest, gaat het bedrijf niet direct het gevecht aan met de PlayStation en Xbox.
Zo wist Nintendo met de Wii een compleet nieuw publiek zover te krijgen om een console te kopen. De unieke manier van besturen en partygames als Wii Sports en Mario Kart maakten deze console, ondanks de zeer beperkt graphics, tot een succes. Daarnaast is Nintendo de enige die relatief succes heeft weten te behalen met de handheld. Eerst met de Gameboy en later met de (3)DS.
Daar komt nog bij dat het bedrijf een aantal gamepersonages in handen heeft die merken op zich zijn. De bekendste is natuurlijk Mario. Nintendo zette in de jaren 80 met Super Mario Bros. op de NES een platformgame neer die niemand daarna heeft kunnen evenaren. Behalve Nintendo zelf misschien, dat nog steeds games maakt die dicht bij het origineel blijven. Super Mario Bros. heeft inmiddels een heleboel spin-offs, waarvan Mario Kart – ook alweer 25 jaar oud – de bekendste is.
Naast Mario heeft Nintendo ook andere merken in handen, zoals Pokémon, Zelda, Donkey Kong en Kirby.
Strategiewijziging
Toch stond Nintendo er de laatste jaren niet zo lekker voor. Nintendo deed weinig met al zijn populaire personages. Er waren natuurlijk games voor Nintendo’s eigen platformen, maar tot vorig jaar had Nintendo nog geen mobiele games uitgebracht. Een Nintendo-pretpark? Dat bestaat enkel in videogames, al komt daar binnenkort eindelijk verandering in. Ook gaat het bedrijf in films meer doen met de populaire Nintendo-personages.
De strategie van Nintendo verandert heel langzaam, maar de vraag is of dat genoeg is om te overleven. Om te voorkomen dat het bedrijf zijn voormalige rivaal Sega achterna gaat, heeft Nintendo weer een succesvolle console nodig. De Wii U was dat zeker niet.
Deze gepimpte Wii met een tablet als controller, was onduidelijk op allerlei vlakken. Kon je die tablet nu ook meenemen om onderweg te gamen? Kon je die tablet nu los kopen voor bij je oude Wii? (Nee en nee.) Het was ook onduidelijk voor wie de Wii U bedoeld was: voor wat meer diehard gamers of voor het echte Wii-publiek? Het gebrek aan aansprekende games, op Mario Kart 8 na, hielp ook niet.
Nieuwe kans
Met de Nintendo Switch heeft het Japanse gamebedrijf een nieuwe kans. Wie het nieuws een beetje heeft gevolgd weet dat de lancering in ieder geval een succes was. De eerste reviews waren positief en de console is al weken overal uitverkocht. Ik heb een aantal weken de tijd genomen om de Switch uit te proberen, om een goede indruk te krijgen van de spelcomputer.
Met de Switch doet Nintendo iets was nog nooit iemand heeft gedaan. Het is zowel een console voor thuis bij de tv, als een handheld. Je kunt letterlijk switchen in de manier waarop je hem gebruikt. Het apparaat bestaat uit een soort tablet, dat het kloppende hart vormt. Deze tablet kun je in een dock zetten, zodat je op je tv kunt gamen.
Joy-Cons
In de doos zitten twee controllers: Joy-Cons. Hier heeft Nintendo echt over nagedacht. Het zijn een soort kleine Wii Motes, die je links en rechts aan de tablet vast kunt klikken. Op dat moment is de Switch een handheld met de controllers aan de zijkanten.
Als je op tv gamet kun je beide Joy-Cons in je handen houden, maar ze ook in een houder klikken waardoor je een meer normale controller krijgt. Nintendo verkoopt ook een Pro Controller, die net wat lekkerder in de hand ligt, maar qua functionaliteit maakt het niet uit.
Je kunt sommige games echter ook met één Joy-Con spelen. Dat betekent dat je vanuit de doos al meteen alle hardware in huis hebt om met twee personen te gamen. Iets wat redelijk uniek is voor een console.
In principe kun je alle manieren waarop je op de tv gamet (met losse Joy-Cons, met Joy-Cons in een houder of met een Pro Controller) ook onderweg gebruiken. De Switch-tablet kun je namelijk dankzij een ingebouwde standaard op een tafel neerzetten. Ik vrees een beetje dat die standaard het onderdeel van de Switch is dat het eerste stuk gaat (hij voelt fragiel), maar het is wel een ontzettend handige manier om overal te kunnen gamen.
Overigens kun je een extra set Joy-Cons kopen, zodat je met zijn vieren kunt gamen. In principe kun je zelfs onderweg een partygame spelen met vier man, al wordt het wat krap rondom het scherm. De Joy-Cons kun je opladen door ze aan het scherm te klikken (de Switch voedt de interne accu op dat moment), maar je kunt ook een laadstation kopen.
Mogelijkheden
De vele mogelijkheden om de Nintendo Switch te besturen, voelden bij de eerste promovideo’ verwarrend. Het mooie is echter dat het uiteindelijk in de praktijk best wel logisch voelt. Als je verwacht dat iets kan, dan is het ook gewoon mogelijk. Iedere gebruiker zal uiteindelijk zijn eigen voorkeur hebben hoe hij een Switch gebruikt en met welke controllers, maar dat is natuurlijk helemaal prima.
Ook het daadwerkelijk switchen werkt goed. Als je een game speelt in handheld-modus en je zet de Switch in zijn dock, dan kun je zonder problemen verder spelen. Eventueel moet je de Joy-Cons dan wel even losmaken, maar je kunt ook wisselen naar een Pro Controller. Ook de instructies op het scherm over de opties die je hebt om een game te besturen zijn erg duidelijk. Ze zijn eerlijk gezegd zelfs een stukken duidelijker dan ik van Nintendo had verwacht.
Ik heb een enkele keer een situatie meegemaakt waarin een controller geen verbinding meer had met de console. Ook hierbij waren de instructies duidelijk en binnen een paar seconden werkte alles weer prima.
Zelda
Een groot kritiekpunt dat Nintendo voor de lancering kreeg was de beperkte line-up van beschikbare games. Maar zodra de eerste kopers Zelda: Breath of the Wild hadden gespeeld, leken ze de kritiek alweer vergeten.
Zelda is de ultieme game voor de Switch, omdat het je de mogelijkheid heeft om oneindig rond te struinen in het koninkrijk Hyrule. Dat wil je niet alleen thuis doen, maar ook onderweg. Ik heb heel veel uren in de trein door Hyrule rondgelopen en het voelde bijna magisch om zo’n soort game op een handheld te spelen.
Het werd nog mooier toen ik besloot de Pro Controller in mijn tas te stoppen. Ik zette de Switch voor me neer op het treintafeltje en kon vervolgens gamen zoals ik tot dan toe enkel thuis op de bank kon. Overigens was dit wel een eenmalige actie, want elke keer de Pro Controller meeslepen is toch wat overdreven.
Datzelfde probleem heeft het dock van de Switch een beetje. Die neem je niet mee, daar is hij ook niet voor bedoeld. Maar toen ik onlangs een week in het buitenland was, baalde ik ontzettend dat ik de Switch niet makkelijk op de tv in mijn hotelkamer kon aansluiten. Er is geen kabel waarmee dat kan, enkel het dock. En die is net iets te groot voor in je koffer.
1-2 Switch
Dat Zelda de game is waar iedereen het over heeft is niet meer dan terecht, maar de lineup van games die je nu voor de Switch kunt krijgen, laat zien hoe divers het apparaat is. 1-2 Switch is een partygame die je met twee personen speelt en waarbij je allerlei gekke spelletjes speelt op basis van echte bewegingen. Van vechten met samoeraizwaarden tot raden hoeveel (digitale) knikkers er in je controller zitten.
Ik was zelf vrij snel uitgekeken op deze game, maar een vriend van mij vond het fantastisch. Hij is allesbehalve een diehard-gamer: het enige wat ik hem zie spelen is Rollercoaster Tycon op zijn telefoon. Hij werd echter razendenthousiast van 1-2 Switch, omdat het het gevoel van de Wii terughaalde. Zo enthousiast zelfs dat ik de Switch op een treintafeltje heb gezet en we de game in de trein hebben gespeeld. Geen ideale setting en ook niet heel sociaal voor je medereizigers, maar het geeft wel aan dat het gewoon mogelijk is.
Mario Kart
Een laatste game die absoluut de moeite waard is om even mee te nemen in deze review is Mario Kart 8 Deluxe. Ik noemde Mario Kart 8 eerder al één van de weinig aansprekende games van de Wii U. Dankzij twee uitbreidingen kwamen er ook allerlei personages uit andere Nintendo-games (Zelda!) naar het Wii-spel, inclusief bijbehorende racetracks.
Toen ik hoorde dat Mario Kart voor de Switch een soort upgrade zou zijn van de versie die ik al voor de Wii U had, baalde ik een beetje. Ik ga toch niet opnieuw 60 euro betalen voor een game die ik al heb? Maar dat bleek zijn geld meer dan waard. Niet alleen omdat Mario Kart 8 echt een hele goede game is, maar ook omdat hij gewoon nog beter is gemaakt.
Mario Kart 8 Deluxe geeft je toegang tot alle 48 tracks uit Mario Kart 8 en zijn uitbreidingen, je hoeft niks te unlocken of bij te kopen. De graphics zijn verbeterd, waardoor alles er echt prachtig uitziet. Ook alle personages (plus extra personages uit de game Splatoon) zijn direct speelbaar. Goede zet, want het geeft je meteen maximaal plezier. Ben je de tracks beu, dan kun je ze eventueel gespiegeld spelen.
De battlemode is flink uitgebreid in Mario Kart 8 Deluxe. Je kunt kiezen uit het klassieke ballonnengevecht, muntenjacht, de zonnestrijd of een Bomb-Omb Battle. Waar je bij Mario Kart 8 werd afgescheept met normale tracks (niet fijn voor battles), zitten er in deze versie acht gevechtsarena’s.
Tot slot bevat Mario Kart 8 Deluxe ook een goede online modus, waardoor je echt heel veel waar je geld krijgt. Je kunt zelfs lokaal een online game starten, waarbij verschillende Switches automatisch verbinding met elkaar maken. Dit werkt echt verbazingwekkend goed.
Samen met Zelda is Mario Kart 8 een game die je moet hebben voor de Switch. Al was het maar omdat je in de wachtkamer bij de tandarts gewoon even snel een Grand Prix kunt racen. Dat kon natuurlijk al met Mario Kart op de Nintendo 3DS, maar als je één keer Mario Kart op de Switch hebt gespeeld wil je nooit meer terug. De graphics zijn zo goed.
Graphics
Over die graphics gesproken. Verwacht van de Nintendo Switch geen PS4 of Xbox One-kwaliteit. Nintendo is nooit de koning van de graphics geweest. Met de games die Nintendo maakt, zoals Mario Kart en Zelda, merk je daar echter niks van. Het ziet er super uit op je tv. Bij Zelda komt dat mede doordat de stijl bewust niet realistisch, maar een beetje schilderachtig is. Slim gedaan van Nintendo.
Speel je in handheld-modus dan is het beeld ronduit fantastisch. Het scherm is ook zoveel beter dan we van eerdere Nintendo-handhelds gewend zijn. Het is kleurrijker en ligt dicht tegen de oppervlakte. Niet veel bijzonders als je het vergelijkt met je smartphone of tablet, maar desondanks scoort Nintendo hier punten mee. Het bedrijf had op het scherm wel een betere coating tegen krassen kunnen aanbrengen, want het scherm krast snel. Heel zuinig mee zijn dus, of een screenprotector gebruiken.
Accu
Tot slot is er de accu. Drie tot zes uur beloofde Nintendo met de aankondiging. Te kort dacht ik toen al. Tijdens een vlucht naar de VS werd dat bevestigd. Nadat ik eerst de nodige rondjes had geracet in Mario Kart, wilde ik Zelda spelen. Maar net toen ik er lekker in zat, was de accu leeg. Mijn vlucht duurde echter nog vijf uur.
Je kunt de Switch opladen via USB-C, die vastzit in het dock. Wil je dus onderweg kunnen bijladen, dan moet je een extra lader kopen of elke keer de lader losmaken uit het dock. Onhandig.
Uitdaging
Al met al heeft Nintendo me positief verrast met de Switch. Het concept van een console én een handheld in één werkt voor mij. Het is een apparaat waar je dankzij de verschillende controllers alle kanten op kan. Ook al zijn er slechts een paar games beschikbaar, je ziet meteen hoeveel mogelijkheden je hebt. Dankzij Zelda: Breath of the Wild weet Nintendo zelfs diehard gamers te verleiden tot de aanschaf van een Switch.
De grote uitdaging voor Nintendo is nu om er voor te zorgen dat er nog veel meer goede games uitkomen, waardoor de Switch interessant blijft. Dankzij Zelda: Breath of the Wild en Mario Kart 8 ligt de lat heel hoog. Tegelijkertijd verleidt de succesvolle start externe ontwikkelaars hopelijk om aan de slag te gaan met de Switch.
Wat dat betreft wordt het najaar bepalend. Dan moet Nintendo zijn productie op orde hebben om de vraag aan te kunnen en moet de lineup qua games aantrekkelijk genoeg zijn zodat mensen de Nintendo Switch kopen voor Sinterklaas of Kerstmis.
