Als ouder zijnde heb je niet altijd tijd om je kind bezig te houden. Een oplossing is een babysitter inhuren, een andere is een iPal aanschaffen. Deze robot, met de afmetingen van een kind, is ontworpen om de verantwoordelijkheden van volwassenen over te nemen, schrijft The Guardian.
De iPal is net geen meter hoog, heeft grote ogen, werkzame vingers, een pastelkleurtje en een tablet met touchscreen op zijn borstkast. De robot kan zingen, dansen, met kinderen praten en steen-papier-schaar spelen. Ook kan het typische kindervragen als “waarom is de zon heet?” beantwoorden en ouders laten videobellen met hun kinderen. Door al die features kan de iPal kinderen tussen de drie en acht een paar uur bezig houden, zonder dat er een volwassene bij is, zegt Jiping Wang, oprichter van Avatar Mind dat de iPal ontwikkelde.
“Het is een robot voor kinderen. Het is voornamelijk voor gezelschap”, zegt Wang. Volgens hem is het apparaat vooral geschikt voor de tijd waarin kinderen uit school komen en jij nog een paar uur aan het werk bent. Maar Madeline Duva, een adviseur voor Avatar Mind, is minder positief over dit gebruik. “Het kan geen babysitter vervangen, maar het is een sociale robot. Het is niet alsof je je kinderen verlaat.”
Kinderen zijn blij met iPal
De iPal is in China al in productie gegaan. Aan het einde van dit jaar kun je hem daar kopen. Volgend jaar moet het apparaat ook in de Verenigde Staten beschikbaar worden, zegt Wang.
En kinderen zijn tot nu toe niet bang voor de iPal. Sterker nog: ze vinden het fantastisch, zegt Wang. Volgens hem is de robot al getest in China en vindt tachtig procent hem geweldig. Vijftien procent had geen reactie en slechts vijf procent is bang.
Ethisch debat
De iPal klinkt als een leuke ontwikkeling, maar het is ook een onderdeel van het debat over menselijke banen en ethiek. Hoe een robot met een kind moet omgaan is immers wel iets heel anders dan hoe het met collega’s om gaat. Bovendien: wat zijn de gevolgen van kinderen die opgevoed worden door robots, zelfs al is het maar een paar uur per dag. Hier maakt Noel Sharkey, een professor in robotica en kunstmatige intelligentie bij de University of Sheffield, zich al zorgen over sinds 2008.
Sharkey zei eerder nog dat robots een handige tool zijn voor kinderen op het gebied van onderwijs. “Het inspireert hen om te leren over wetenschap en engineering.” Maar volgens hem zijn er ook grote gevaren, omdat ze niet de gevoeligheid hebben om voor kinderen te zorgen.
Natuurlijk nam The Guardian contact op met Sharkey en vertelde hem over de iPal. Zijn eerste reactie? “Dit is vreselijk.” Er zijn namelijk wat gevaren bij het maken van een robot die gebruikt kan worden om voor kinderen te zorgen. Maar op die gevaren had ook Duva geen antwoord. “Veel ouders geven kinderen een iPad om ze bezig te houden. Dit is interactiever.”