Studenten van de Robotica-club op de Johns Hopkins University in Maryland verrasten onlangs hun mede-studenten met een sociaal experiment op een trap. De studenten veranderden de trap in een levensgrote piano; de trap nemen was vervolgens nog nooit zo populair op deze universiteit.
Max Yelsky, president van club, vertelt dat ze verwacht hadden de piano de volgende dag weer af te moeten breken van de schoolleiding. In plaats daarvan kwamen ze de volgende dag op school en zagen ze een docent op handen en voeten op de trap spelen: “the other day I saw a professor on his hands and knees, going up and down and playing a tune.” Volgens Jordan Matelsky, ook lid van de club, duurt het even voordat mensen door hebben hoe de trap werkt maar zijn ze daarna stuk voor stuk enthousiast.
Om de piano te laten werken zijn er sensoren op elke trede vastgemaakt die verbonden zijn aan een apparaatje dat doorgeeft welke noot er moet worden afgespeeld. Het is ook mogelijk om een ander instrument in te stellen zodat de tonen net weer wat anders klinken. De club hoopt met dit experiment studenten te enthousiasmeren om ook lid te worden van de Hopkins Robotics Club.
Yelsky noemt het experiment: “involuntarily interactions” omdat studenten wel mee moéten doen als ze de trap af willen; er is dus geen drempel om deel te nemen. In de toekomst hoopt Yelsky nog meer van dit soort experimenten op de campus te kunnen uitproberen.
Een vorm van gamification dus – het toepassen van game-principes in niet-gamesituaties. Volkswagen deed een paar jaar geleden hetzelfde experiment tijdens de campagne TheFunTheory, toepasselijk genaamd “Piano Stairs”.
