“We zitten momenteel midden in een ontzettende gezondheidshype. Onze gezondheid heeft zich de afgelopen tien jaar verplaatst van de besloten dokterskamer naar het publieke domein. Er is zo een compleet nieuwe economie aan het ontstaan waar wearables en data een hele belangrijke rol in gaan spelen.”
Aan het woord is Gijsbregt Brouwer, sportmarketeer bij Týrsday, een bedrijf voor online storytelling in de sport. Hij publiceert daarnaast op SportNext over innovaties in de sport en reist als sporttrendwatcher bovendien stad en land af om lezingen te geven. We spraken hem in de auto onderweg naar het Sportimonium in België waar hij een expert class gaat geven. Over de nieuwste trends op het gebied van techniek in sport en wearables.
Je bent in de sport begonnen als topsporter. Hoe ben je na je carrière als topsporter in de sportmarketing en -innovatie beland?
Ik ben al op jonge leeftijd begonnen met sporten. Op mijn dertiende werd ik geselecteerd voor de nationale langlaufselectie. Van mijn vijftiende tot mijn vijfentwintigste heb ik de wereld rondgereisd als topsporter. In het langlaufen bleef mijn bijdrage bescheiden, aangezien we op dat vlak niet konden opboksen tegen traditioneel sterke langlauflanden zoals Noorwegen, Rusland en Italië. In het rolskiën konden wij Nederlanders wel uitblinken, aangezien we veel plat asfalt hebben. Daarin ben ik dan ook Nederlands kampioen, Europees kampioen en Wereldkampioen geworden.
Aangezien er in het rolskiën geen droog brood is te verdienen, ben ik naast het sporten bedrijfseconomie gaan studeren. Tijdens mijn studie heb ik mijn liefde voor sport weten te combineren met de bedrijfseconomie. En dat doe ik nu nog steeds.
Kun je ons als trendwatcher vertellen welke trends je op sportgebied voorziet in de nabije toekomst?
We hebben het steeds drukker waardoor alles (en dus ook sport) in die paar schaarse vrijetijdsmomenten gepropt moet worden. De Amerikanen noemen dat met een mooi woord Yuppie Kvetch: de druk van het druk hebben. Snacksporten zijn daar bij uitstek geschikt voor. Verschillende onderzoeken bewijzen bovendien dat een paar keer kort en intensief sporten per dag bijna net zoveel effect kan hebben als een paar keer per week langdurig sporten.
Dit gebrek aan tijd, gecombineerd met het gebrek aan ruimte en de opkomst van DIY-technieken zoals 3D printing maakt dat we steeds vaker nieuwe sportvormen bedenken die in ons leven en in onze leefwereld passen. Door de verschillende vormen van social media en door apps vergelijkbaar met Runkeeper en Strava wordt het organiseren van die nieuwe sportvormen steeds eenvoudiger.
Verder zien we dat nieuwe mediavormen zoals Facebook, Twitter en YouTube doorkrijgen dat zij sport nodig hebben om te kunnen blijven groeien. Door sporters zoals Christiano Ronaldo — met 103 miljoen Facebook-likes — aan zich te binden, verbinden zij tegelijkertijd zijn community aan zich. Sporters beginnen zich daarentegen te beseffen dat zij het heft in eigen handen kunnen nemen en als eigenaar van een eigen platform veel meer vrijheden hebben in hun profilering als atleet.
Zitten is het nieuwe roken
Er is niet alleen geld te verdienen met sport maar ook met gezondheid. We zitten momenteel midden in een ontzettende gezondheidshype. Zitten is het nieuwe roken. Onze gezondheid heeft zich de afgelopen tien jaar verplaatst van de besloten dokterskamer naar het publieke domein. Gezondheid is het belang van iedereen geworden; van overheden, van werkgevers en van bedrijven, want het is te kapitaliseren.
Er is zo een compleet nieuwe economie aan het ontstaan waar wearables een hele belangrijke rol in gaan spelen. Zeker nu deze technologieën eindelijk echt draagbaar worden. Dat claimen van die nieuwe economie maakt sport in een keer alom aanwezig en dat zorgt ervoor dat sport en gezondheid voor iedereen wordt. Ik heb het dan over niet stil zitten, actief zijn en gezond eten.
Dat brengt ons bij de wearables. Hoe heb je de markt van deze producten de afgelopen tijd zien veranderen?
Wat we zien is dat technologie voor het eerst écht draagbaar wordt. Eigenlijk praat ik al vijf jaar over het belang van wearables en dan vooral in de vorm die ze nu hebben. We zien een ontwikkeling van mainframe naar desktop, van desktop naar laptop, van laptop naar handheld en nu zetten we de volgende stap: we dragen het op ons lichaam. In de vorm van bandjes, horloges en head-mounted displays, maar het wordt pas echt interessant wanneer deze technologie in onze kleding geïntegreerd wordt. In sokken, t-shirts, handschoenen en equipement. Op die manier vindt het uiteindelijk ook fundament in de (top)sport.
Geen overduidelijke winnaar
Als je een wearable moet noemen die het komende jaar veel teweeg zal brengen welke zou dat dan zijn?
Ik vind de Apple Watch dan toch de meest voor de hand liggende keuze, waarbij meteen gezegd moet worden dat Apple de wereld op dat gebied in twee kampen verdeelt. Ik zat onlangs bij een kerel aan tafel die hem om had en die ontzettend enthousiast was, terwijl een vriend van me zegt: ‘Wat moet je ermee? Het is een traag en lomp ding.’ We moeten niet vergeten dat dit de eerste generatie horloge van Apple is en dus nog verre van perfect zal zijn. Maar het concept dat je een hele berg sensoren verzamelt in één device, dat je op je lijf kunt dragen, is op dit moment gewoon het meest krachtig uitgewerkt door Apple. Zij breken die markt nu open, waar dat Google met haar bril nog niet lukte. De Google Glass was nerdy, irritant en zat alleen maar in de weg.
Verwacht je dat Apple met haar horloge de sportwereld net zo op zijn kop zal zetten als zij ooit deed met de iPod in de muziekwereld?
Het leuke van de periode waarin we nu zitten is dat er nog geen overduidelijke winnaar is. We zitten op het gebied van de wearables nog in een piepjonge wereld. We weten nog niet of er één partij is die deze markt zal gaan overheersen en zo ja welke partij dat dan zal zijn. Gaat dat FitBit worden of zitten we over een paar jaar toch met z’n allen aan de Apple Watch? Ik weet het niet. Het is soms ook gewoon nog allemaal heel erg slecht. Ik heb twee jaar geleden een Nike Fuelband gekocht en die ligt nu niks te doen omdat Nike die niet meer ondersteunt.
De grote vraag is dan ook wat de drie grote partijen Nike, adidas en Under Armour gaan doen. Nike is de grootste van de drie en weet als geen ander hoe ze haar producten moet marketen. Under Armour doet precies wat Nike doet, maar heeft onlangs een gigantische slag geslagen op app-gebied. Door de aanschaf van de fitness-apps MapMyRun, Endomondo en MyFitnessPal bereiken zij ineens ruim 120 miljoen sporters.
Adidas bouwt gestaag voort aan haar eigen platform miCoach en heeft een reeks mooie wearables. Zij zetten zich vooral in op de één-op-één communicatie met de eindconsument. Waar wij consumenten wearables nog vooral gebruiken vanuit de eigen sportprestaties en de eigen gezondheid – eigenlijk de oude quantified self benadering – zijn bedrijven zoals Nike en adidas al weer een stap verder. Ze kijken hoe ze contact kunnen leggen met hun consumenten. Hoe perfectioneer en individualiseer ik mijn product dusdanig dat het haarfijn past bij iedere consument.
Laten we zeggen dat adidas wereldwijd 500 miljoen klanten kent en dus 500 miljoen profielen heeft om naast elkaar te leggen. Op basis hiervan kunnen zij gepersonaliseerde adviezen naar al die consumenten sturen. Hoe kun jij als amateurvoetballer toch iets leren van Messi? Dat is in ieder geval hun droom. Ik weet niet of ze dat gaan redden maar ik vind het wel een mooie visie.
Brengt zo’n berg gezondheidsdata in handen van een commercieel bedrijf geen risico’s met zich mee op het gebied van onze privacy?
Dat is zeker erg tricky. En de hoeveelheid en verscheidenheid van die data zal alleen nog maar toenemen. We hoeven op dat gebied vooral niet veel te verwachten van de Googles en de Apples van deze wereld. Ook als adidas en Nike op dit gebied grote spelers gaan worden, heb ik daar weinig vertrouwen in. Deze bedrijven worden uiteindelijk ook bestuurd door aandeelhouders, die nooit echt hoeders van het algemeen belang zijn geweest. Voor mij is de grote vraag dan ook hoe we een vorm van democratische controle, of zelfs individueel democratische controle, kunnen uitoefenen op die data en op de omgang met die data.
Een andere, meer positieve invalshoek van al die data is dat we ontzettend veel nieuwe content genereren. Ook op individueel niveau. Ik genereer content wanneer ik de marathon van New York loop. Die content wordt via Runkeeper, Twitter en Facebook door mensen gevolgd. Met mijn bedrijf Týrsday helpen we sporters deze datastroom op die manier te benaderen. Deze data kan, mits goed ingezet, een compleet nieuw verhaal vertellen over die sporters. Het mooie is bovendien dat we daar weinig voor hoeven te doen aangezien de data rechtstreeks uit de wearables worden gehaald.
