"Technologie maakt ons weer kind"

Peter Joosten

Sinds kort ben ik oom. Het kereltje is net een paar maanden oud. “Hoe ziet zijn wereld eruit als hij mijn leeftijd heeft?” vroeg ik me af.

Als cadeau hadden mijn vriendin en ik het ventje 0,0001 bitcoin gegeven. Wat als hij 18 jaar wordt; zijn cryptovaluta dan de norm of zijn aandeel in dit digitale geldsysteem niets meer waard?

Dat is dan nog een ogenschijnlijk onschuldig voorbeeld. De invloed van technologie op ons leven, op ons land, op onze maatschappij en de wereld neemt drastisch toe. Leeft hij dan in een dystopische woestenij zoals in de films van Mad Max of Blade RunnerMisschien gaat hij veel langer leven en behoort hij tot de groep die met behulp van biotechnologie, genetica en kunstmatige intelligentie een paar honderd jaar oud wordt. 

Vallen

Een ander perspectief dat de start van zo’n leven bij mij teweegbracht is hoe hij de wereld zal ontdekken. Alles is nieuw. Alles is interessant. Hoe hij gaat proberen te lopen (en zal vallen), hoe hij gaat proberen om te fietsen (en zal vallen) en hoe hij nog veel meer dingen gaat starten en proberen (en zal falen).

Op dit moment ben ik in veel dingen beter dan hij. Maar ik voel wel een vorm van jaloezie als ik denk aan al die eerste keren die hij nog gaat tegenkomen. Die verwondering, openheid en nieuwsgierigheid verlies je als je ouder wordt en meer verantwoordelijkheden krijgt.

Wellicht biedt technologie hier ook een oplossing voor, zoals virtual reality. Nu al wordt virtual reality gebruikt voor ouderen om te reizen of om ons als westerlingen te laten ervaren hoe het is om vluchteling te zijn. 

Kun je straks een VR headset gebruiken om je weer kind te voelen? Om zo die nieuwigheid, openheid en nieuwsgierigheid weer te ervaren. Of om jezelf te uploaden naar de cloud en naar een andere wereld te reizen, zoals naar San Junipero, één van mijn favoriete Black Mirror afleveringen (aflevering 4 van het derde seizoen).

Paradox

Van jonge ouders hoor ik soms dat kinderen je ook heel veel leren over jezelf. Maar naast die nieuwsgierigheid en kennis over jezelf, hebben jonge kinderen vaardigheden die wij als volwassenen kunnen leren.

De paradox is dat wij als volwassenen technologie gebruiken om onszelf eraan te herinneren hoe het is om kind te zijn. - Peter Joosten De paradox is dat wij als volwassenen technologie in de vorm van apps en gadgets gebruiken om onszelf eraan te herinneren hoe het is om kind te zijn.

Zoals de Spire, een apparaat die je leert om weer normaal te ademen. Een Fitbit en andere activity trackers herinneren ons eraan om genoeg te bewegen. Een gadget zoals de Lumo Lift geeft een reminder om een juiste houding te zitten of te lopen. Of neem een app zoals ‘Daily Water’ om te zorgen dat je genoeg drinkt gedurende de dag.

Naarmate je ouder wordt, leer je blijkbaar af hoe het natuurlijk voelt om goed te ademenen, de juiste houding te hebben, genoeg en afwisselend te bewegen en genoeg te drinken.

Knelling

Waarom hebben we als volwassenen technologie nodig om onszelf weer goede vaardigheden aan te leren die we juist zijn verloren of zijn vergeten? Dat klinkt als een paradox:

  • Doordat ik stress ervaar van social media, moet ik dan weer een gadget gebruiken die mij ontspanning geeft?
  • Doordat ik te weinig beweeg, heb ik dan een activity tracker nodig die me daarop wijst?
  • Doordat ik te weinig water drink, heb ik een notificatie nodig om mezelf daar aan te herinneren?

Het knelt, wringt en voelt oncomfortabel. Als ik elke dag een bepaalde score wil halen op mijn app die me helpt om ontspannen te raken, is dat in zichzelf juist weer een stressfactor in mijn leven.

Het is niet nodig om helemaal te stoppen met vooruitgang en innovatie. Bedrijven hoeven niet op te houden met het bedenken van nieuwe apps, online diensten en gadgets. Technologische vooruitgang heeft ons ook veel gebracht, zoals de mogelijkheid om te communiceren met de hele wereld, een makkelijkere manier om je te navigeren en overal en altijd toegang te hebben tot kennis.

Ik zou ook geen kind meer willen zijn, zoals in de film The Curious Case of Benjamin Button. Wel wil ik proberen zo langer te leven. Om die reden zetten bedrijven en wetenschappers ook fors in op onderzoek om veroudering te vertragen of zelfs terug te draaien. Volgens Peter Diamandis van onder meer Human Longevity heeft deze markt een potentieel van 3,5 biljoen dollar per jaar.

Maar het is de verantwoordelijkheid en ervaring die je als volwassene nodig hebt om de juiste afweging te maken waarom, op welke wijze en in welke vorm technologie een toegevoegde waarde heeft in je leven. 

Technologie maakt je geen kind, maar een beter mens. Mits je de technologie op de juiste wijze gebruikt.