Vooruitblikken op de Grand Prix van Singapore: Mogelijkheid voor Max

Sandwich

Meer dan ooit is de Grand Prix van Singapore anybody’s race. Mercedes en Ferrari zullen in hun strijd om de wereldtitel alle registers opentrekken, maar ook Red Bull maakt hier een kans.

In 2015 had het dominerende Mercedes een onverklaarbare off-day in Singapore. Sindsdien gaat de mare dat het circuit Mercedes ‘niet ligt’. Door de vele bochten is brute power wat minder belangrijk en is de langere wielbasis van Mercedes zelfs een nadeel.

Toch wist Mercedes de twee laatste edities van de race wel te winnen. Waarbij meteen moet worden aangetekend dat de zege van vorig jaar niet zonder geklungel van Vettel tot stand kwam. Deze start staat op het netvlies van iedere Formule 1-fan gebrand:

Meteen na de start rijdt Vettel diagonaal naar links om Max Verstappen af te knijpen, maar hij ziet niet dat Räikkönen daar ook zit. Max wordt gesandwicht door de twee Ferrari’s, waarbij de auto’s tegen elkaar botsen.

Voor alle drie betekent het einde wedstrijd. Een racing incident, concludeert de wedstrijdleiding terecht. Al had het voorkomen kunnen worden als Vettel niet het gevaar had opgezocht. Het was volkomen onnodig om dat te doen, want zijn échte tegenstander, Hamilton, reed achter hem.

In het heetst van de strijd ontbreekt het Vettel blijkbaar aan dát overzicht. Want precies zo ging het dit jaar in Bakoe en de afgelopen race in Monza. Geef Ferrari eens ongelijk om Leclerc nu meteen te contracteren.

Kooigevecht

De startcrash van 2017 was een van de vele incidenten uit de nog jonge geschiedenis van de nachtrace in Singapore. De nauwe baan is omgeven door betonnen muren en ruim 10 kilometer hekwerk.

De race heeft daardoor soms wel iets van een kooigevecht. In elk geval is er elk jaar veel spektakel: auto’s die elkaar naast de baan duwen, tegen de boarding kletsen, met rondvliegende onderdelen en safetycarfases.

Het begon meteen tijdens de eerste editie in 2008 met “Crashgate”: Nelson Piquet jr. crashte zijn Renault opzettelijk in de muur, zodat Alonso optimaal kon profiteren van de safetycarfase en de race op zijn naam schreef.

Toen Piquet een jaar later werd ontslagen, hing hij de vuile was buiten. De racefix leidde tot de neergang van het team van Renault. De crash van Piquet was in 2008 niemand echt opgevallen omdat voor wel meer coureurs de afzetting te dichtbij kwam, zoals hier voor Kimi:

Ook voor Michael Schumacher leek Singapore te klein. In 2011 reed hij achterop de auto van Sergio Pérez en het jaar erop knalde hij achterop Jean-Eric Vergne.

Weinig ruimte ook bij het verlaten van de pitstraat. Toch denk ik dat Hülkenberg hier even niet goed oplette. Dat overkomt hem overigens te vaak. Uitermate sympathieke jongen, maar nooit een winnaar. Zeker niet als je dit soort dingen doet:

Het is altijd wat in zo’n wereldstad. In 2015 kwam de safetycar naar buiten omdat er een dronken toeschouwer op de baan liep. En tijdens de vrije training in 2016 zag Max zomaar een grote leguaan de baan oversteken. Gezegd moet worden dat het dier goed uitkeek.

Monaco van het Verre Oosten

Ondanks alles is Singapore populair bij coureurs en volgers. De nachtrace is in de loop der jaren een soort Monaco van het Verre Oosten geworden, met een geheel eigen atmosfeer midden in de stad. Een aantal bijzonder fraaie passages maakt de gelijkenis nog groter: voorlangs de oude koloniale gebouwen, over de Anderson Bridge en natuurlijk de passage onder de tribune door.

Voor de coureurs is het circuit zelf bijna net zo’n uitdaging als het labyrint aan de Middellandse Zee. De vijf kilometer lange baan telt maar liefst 23 bochten. De veelal rechte straten, waarin de auto’s hoge snelheden bereiken, worden afgewisseld met tamelijk saaie, haakse bochten, waar je echter ontzettend op moet passen dat je niet te veel van die hoge snelheid meeneemt.

Hoge concentratie vereist, dus. Doorlopend. Koppel dat aan de doorgaans tropische temperaturen en je begrijpt waarom Formule 1-coureurs hier tijdens de race wel drie of vier liter aan vocht verliezen. Maar dit soort intense topprestaties is wel waar ze het voor doen!

Inhalen is op zo’n smal stratencircuit een hele opgave, maar de twee drs-zones, met name die vóór bocht 7 (topsnelheid daar 320 per uur), maken het iets gemakkelijker. En een echte waaghals vindt altijd wel een gaatje, zoals hier Kevin Magnussen:

“No!”

Voor Max is Singapore een plek van heftige emoties. Vorig jaar leek hij op weg naar zijn eerste pole position, tot die op het allerlaatste moment werd weggekaapt door Vettel. Naast elkaar vertrokken ze van de eerste startrij en de rest is Formule 1-geschiedenis (zie boven).

In 2016 had Red Bull ook een superauto in Singapore. Maar terwijl Ricciardo streed om de zege, kon Max zich na een matige start slechts terugknokken tot plaats zes. Met name Daniil Kvyat, die eerder dat jaar zijn plaats bij Red Bull had moeten afstaan aan Max, maakte het hem niet gemakkelijk:

Bij Toro Rosso in 2015 liet Max zien uit welk racehout hij gesneden is. Na een mislukte start kwam hij van een ronde achterstand terug tot plaats acht.

Opvallender was dat hij in de slotfase met een beslist “No!” over de boordradio weigerde om zijn teamgenoot Carlos Sainz (op verse banden) voorbij te laten. Na afloop gaf het team Max gelijk, waarmee de verhoudingen in het team voorgoed duidelijk waren.

Ook dit jaar is Singapore nog een van de weinige plaatsen waar Red Bull zich misschien kan meten met de twee topteams. Maar Mercedes en Ferrari zetten momenteel alles op alles om de wereldtitel te veroveren, terwijl Red Bull met meer dan één oog al kijkt naar volgend jaar.

De Max-fans moeten daarom geen wonderen verwachten. Geduld.

Al zal het zomaar eens kunnen zijn dat volgend jaar niet Max Verstappen, maar Charles Leclerc de jongste wereldkampioen ooit wordt.

Foto’s Singapore: Clive Mason/Getty Images/Red Bull Content Pool
Kaart circuit via Wikimedia [CC2.5]