Steeds meer bedrijven werken aan autonome voertuigen, maar we horen eigenlijk vrij weinig over hoe ze het doen in andere weersomstandigheden dan zonnig en droog. In de Verenigde Staten wil het echter nog al eens sneeuwen en ook in Nederland is een witte laag over de straten geen onbekend gezicht. Hoe gaan die zelfrijdende auto’s het doen als er sneeuw op de grond ligt? ReadWrite zocht het uit.
Eén van de problemen is dat er minder weerstand is op de weg als er sneeuw ligt en het kan het zicht ook nog eens flink belemmeren. Daarmee hebben zelfrijdende auto’s dezelfde uitdagingen als menselijke bestuurders in deze weersomstandigheden. Een auto kan slippen als er een bocht genomen wordt, om maar wat te noemen. En winterbanden of sneeuwkettingen kunnen maar een deel van dat probleem verhelpen.
Een extra gevaar is bovendien dat de sensoren, camera’s en radars bedolven kunnen worden over sneeuw, ook tijdens het rijden. Gebeurt dit bij ons mensen, dan knipperen we met onze ogen en kunnen we alles weer prima zien. Maar een auto kan niet knipperen, en dus is hij in principe blind als dit gebeurd. Maar gelukkig zijn er oplossingen die deze voertuigen kunnen helpen bij het rijden in de sneeuw. En die werken het beste als ze samenwerken.
Oplossingen
3D-kaarten worden nu al gebruikt zodat de auto weet waar de wegen zitten en waar ze moeten rijden. Deze kaarten zijn vaak erg gedetailleerd en bevatten zelfs de locaties van bomen, rijbanen en voetpaden. Voeg deze techniek samen met LiDAR en je hebt een mooie techniek om rond te blijven rijden in de sneeuw. Met LiDAR wordt er namelijk een lichtstraal gebruikt om obstakels te detecteren. De techniek is zo accuraat dat het regendruppels, sneeuwvlokken, bomen en wegbewijzering kan zien.
Is de straat bijvoorbeeld ondergesneeuwd, dan kan een LiDAR-scanner nog steeds zien waar de rijbaan is. Dit doet het aan de hand van andere vaste punten op de weg, bijvoorbeeld door te bepalen hoe ver het verwijderd is van een verkeersbord. Op basis daarvan kan de LiDAR bepalen waar de rijbaanmarkeringen moeten zijn. En zo weet de auto dus alsnog waar hij precies moet zijn op de weg.
Een andere oplossing voor de problemen met sneeuw is radartechnologie. Deze techniek herkent objecten op basis van elektromagnetische golven. Omdat er geen gebruik wordt gemaakt van licht, heeft het minder last van sneeuw en regen dan LiDAR dat heeft. Radar kan bewegende voertuigen, gebouwen en voetgangers herkennen en zo rijdt de auto veilig.
Een extra ondersteuning om obstakels te herkennen zijn camera’s. Een voordeel hiervan is dat als je meerdere sensoren hebt, het niet erg is als er eentje onder sneeuw of ijs terecht komt. De andere kunnen het werk immers overnemen. De camera’s moeten dan ook samen werken met de andere oplossingen, zodat de veiligheid gegarandeerd kan worden.
Nog niet allemaal klaar
Hoewel er dus al een aantal oplossingen zijn, blijven er diverse uitdagingen voor autonome auto’s in de sneeuw. Zo kunnen gladde wegen en donker ijs nog steeds voor problemen zorgen en sneeuwbanden blijven waarschijnlijk een vereiste. Daarnaast is het de vraag of een auto wel goed kan bepalen of het veilig is om te rijden. Stel het gaat onderweg hard sneeuwen, wat doet de auto dan? Midden op de weg afslaan omdat het “niet veilig” is, is natuurlijk geen optie. Het zijn problemen waar fabrikanten nog mee worstelen en de redenen dat wij voorlopig niet in een autonome auto door de sneeuw heen zullen rijden.