We benoemde het eerder als één van de grotere thema’s tijdens SXSW dit jaar, maar volgens Zach Kaplan is 3D printen slechts een onderdeel van een groter geheel. De CEO van Inventables, de ‘hardware store for designers’, ziet ons aan het begin van een 3e Industriële Revolutie die wereld op zijn kop zal zetten.
Kaplan kucht wat nerveus, want hij wil aan het eind van zijn presentatie graag een grote onthulling doen rond zijn bedrijf, maar heeft tegelijkertijd een rond verhaal voorbereid dat duidelijk toewerkt naar dat punt. Dat betekent overigens geenszins dat Kaplan’s verhaal een verkapte salespitch bleek.
De Amerikaanse ondernemer neemt ons in 3 fases mee naar zijn visie van het heden, waarin we volgens hem in een 3e grote industriële revolutie zijn beland.
Daarvoor moeten we volgens Kaplan terug naar 1977, het jaar waarin DEC-oprichter Ken Olson de fameuze uitspraak deed dat er geen enkele reden zou zijn voor mensen om een computer in huis te nemen. In datzelfde jaar werden er 134.000 boeken gepubliceerd, waarvan de manuscripten vaak uit een matrixprinter kwamen rollen. Een kostbare printer van duizenden dollars.
Hoe anders kijken we anno 2010 aan tegen een printer. Wie tegenwoordig een PC of laptop besteld bij Dell krijgt er een gratis inkjet printer bij geleverd. Een hele verandering.
Dat geldt overigens ook voor de boekenwereld in dat jaar, zo ontdekte Kaplan. Er bleken in 2010 zo’n 316.500 boeken te zijn gepubliceerd en hoewel dat volgens Kaplan wel een indrukwekkende stijging is, viel het hem toch ietwat tegen. De Amerikaan liet het er niet bij zitten en ging verder op onderzoek en werd blij verrast.
Wat bleek: die publicatiecijfers golden voor traditionele publicaties, boeken die via drukkerijen bij boekenwinkels terecht zijn gekomen. Maar er werden maar lief 2.77 miljoen(!) boeken gepubliceerd als e-boek of prints-on-demand door creatieve schrijvers die buiten de tradtionele kanalen om wisten te handelen.
Het wegvallen van de ‘risico-factor’
Een tweede ontwikkeling die de verandering in het ‘makers-landschap’ laat zien, deelt Kaplan uit eigen ervaring. Aan het begin van deze eeuw is hij werkzaam bij een van Amerika’s grootste product designbureau’s en werkt hij aan projecten voor Nike, Colgate en Palm.
Dat laatstgenoemde bedrijf loopt tegen een enorm nare situatie aan wanneer blijkt dat de dockingstations voor hun smartphones niet stevig genoeg blijven staan op bepaalde oppervlaktes, wat leidt tot duizenden teruggestuurde telefoons met een kapot beeldscherm. Kaplan’s bedrijf ontwerpt al snel een alternatief, maar het zou nog 2 jaar duren voordat dat product voor de consumenten beschikbaar komt.
De risico’s waren te hoog om gehaast te werk te gaan. Een product moest 100% goed ontworpen zijn alvorens het een dure productielijn in kon en het via kostbare logistieke kanalen bij consumenten kon worden afgeleverd. Vooral in die eerste fase ging veel tijd verloren: “Je moest het simpelweg de eerste keer volledig goed hebben, er was geen ruimte voor fouten”, aldus Kaplan.
In 2010 werd hij benadert door twee net afgestudeerde studenten. Zij hadden een concept bedacht voor een joystick die op een iPhone kon worden geplakt en wilde dat het bedrijf van Kaplan enkele onderdelen zou produceren. Kaplan, ietwat verbaast door energie van de jongens, probeerde uit te leggen dat dit een kostbaar en langdurig proces kon gaan worden.
De jonge mannen lachte vriendelijk, legde de ondernemer uit dat ze zojuist 30.000 dollar hadden opgehaald via Kickstarter en dat ze binnen 30 dagen iets wilde uitsturen naar hun backers. Er stond al een productielijn in China klaar voor de laatste stappen voor verzending.
Kaplan was compleet verrast: hier waren twee jonge mannen met geen enkele ervaring op het gebied van productdesign, die binnen 30 dagen een werkbaar product verscheepte naar hun klanten.
‘Oude Poortwachters’ raken overbodig
Niet veel later volgde een persoonlijk vriend van Kaplan met de overtreffende trap. Hij kocht een DYI CNC-machine, assembleerde deze zelf en wist enkele uren later al een aantal longboards te produceren. Via Etsy werden de eerste 3 nog binnen 36 uur verkocht. “We zijn in iets meer dan 10 jaar gekomen van productontwikkelingen van 2 jaar naar mensen die binnen één dag een product maken én verkopen. Één dag! Dat is bizar!”.
“De ‘Oude Poortwachters’ zijn overbodig, creatieve ondernemers betalen Amazon een klein bedrag maar kunnen hun product vervolgens wel over de hele wereld verkopen. Het maken en verkopen van een tastbaar product komt steeds dichter bij het maken van een eigen website.”
En de volgende stappen in het versnellen van deze revolutie worden volgens Kaplan dagelijks gezet, nu de ‘Oude Poortwachters’ buitenspel worden gezet.
Een creatieve ondernemer hoeft niet langer met Wal-Mart, Target of Best Buy in gesprek om te proberen een product in hun winkel te krijgen. Een enorme risico in de vorm van massaproductie en voorraadbeheer zijn onnodig nu platforms als Etsy of Amazon je in staat stellen om een product via hun kanalen door het hele land of over de hele wereld te sturen, zoals we eerder vandaag al zagen.
“De eeuwenoude discussie ‘vorm versus functie’ is niet langer van belang. Die discussie is jarenlang gevoerd door bedrijven die het vanaf het begin voor 100% goed moesten hebben. Dezer dagen gaat het om ‘fans’.”
Digitale productie verandert niet alleen de manier waarop producten worden gemaakt voorgoed, het herdefinieert ook wíé er daadwerkelijk producten kunnen en mogen ontwikkelen.
Proberen te remmen is zinloos
De bredere, sociale implicaties ontgaan Kaplan ook niet. Steeds meer mensen raken hun baan kwijt door innovaties die er voor zorgen dat bepaalde processen dichter bij de consumenten komen te liggen. Het is volgens de Amerikaan echter geen reden om te proberen deze revolutie te remmen of – tegen beter weten in – te stoppen. We zullen juist moeten gaan nadenken over nieuwe verantwoordelijkheden voor deze mensen.
Om dat kracht bij te zetten laat Kaplan zich op het podium vergezellen door de burgemeester van Chicago, waar zijn bedrijf gevestigd is. Samen introduceerde ze de nieuwste software voor compacte CNC-machines, zodat het bewerken van allerhande materiaal nog makkelijker wordt.
De burgemeester ‘produceert’ binnen 10 minuten zijn eigen flesopener, opent twee flesjes Shiner Bock en proost met Kaplan: “Welkom in de 3e Industriële Revolutie”.
