Na bijna de hele zomer uitgekeken te hebben naar de komst van de Apple Watch in Nederland besloot ik er op 30 juli jongstleden ééntje te kopen. Uiteraard het goedkoopste model, in het zwart. Ondanks het feit dat ik zo mijn bedenkingen had over een eerste-generatie-Apple-product, kwam het niet in me op om kritisch na te denken over de relevantie van een smartwatch. Notificaties op je pols? Klinkt te gek.
Iets meer dan twee maanden later heeft mijn Apple Watch een andere eigenaar gevonden via Marktplaats. Het meest positieve aan mijn twee maanden met een smartwatch? Ik kon hem met slechts 100 euro verlies verkopen. Waarom ik niet tevreden ben over de Apple Watch, of feitelijk alle smartwatches, wil ik je graag uitleggen.
Meer afhankelijk
Op de eerste plaats kan ik na twee maanden Apple Watch gebruik met volle overtuiging zeggen dat smartwatches – althans, het slimme horloge zoals veel grote techbedrijven dat op dit moment voor zich zien – je niet minder afhankelijk maken van je smartphone. Het is een naïeve gedachte dat een extra scherm, dat je op je lichaam draagt en continu verbonden is met je smartphone, je minder afhankelijk zou maken van techniek.
Het veelgehoorde “Maar ik heb mijn telefoon al uren niet uit mijn zak gehaald!” dat andere smartwatch gebruikers vaak laten horen, is wat mij betreft het toppunt van technocratische luiheid. Als je al trots bent op het feit dat je je content via een ander scherm consumeert dan je mobiel, moeten we misschien eens goed nadenken over de toekomst van technologie in onze samenleving.
De smartwatch is geen ideale vormfactor voor de content van je smartphone. Deel deze quoteEigenlijk functioneert de Apple Watch als een minigevangenis om je pols: Waar je een mobieltje altijd nog makkelijk weg kunt leggen, is dat bij een horloge een heel ander verhaal. Het apparaat is niet voor niets eeuwen geleden ontworpen om juist langdurig gedragen te worden: Het device zit letterlijk aan je vast en staat altijd aan. De spanning tussen het langdurige gebruik van een traditioneel horloge, als tijdteller en sierraad, staat haaks op het sporadische gebruik van een smartphone.
Misschien dat de spanning tussen deze twee uitersten ooit opgelost kan worden door een innovatief ontwerp, maar vooralsnog bewijst de Apple Watch vooral dat een smartwatch geen ideale vormfactor is voor alle soorten content die een smartphone produceert.
Zogenaamde onverschilligheid
De smartwatch heeft momenteel een groot gebrek aan innovatieve toepassingen. Hoewel veel experts dit probleem erkennen denk ik dat ze er in hun uitleg – er moeten eerst creatieve apps en diensten gemaakt worden door developers – naast zitten. Het is te makkelijk om te claimen dat ontwikkelaars tijd nodig hebben om uit te vinden wat een smartwatch precies zou moeten doen. De essentie van een smartwatch blokkeert ontwikkelaars namelijk om die mogelijkheden te verkennen: een smartwatch van nu doet namelijk precies hetzelfde als wat een smartphone ook doet.
Apple, maar ook andere techbedrijven, leunen heftig op de gedachte dat hun producten amoreel (zonder overwegingen m.b.t. goed of slecht) zijn: ontwikkelaars zoeken maar uit wat men ermee aanmoet. Dat is een houding die een bedrijf zich niet persé kan veroorloven, want de Apple Watch zit vol impliciete idealistische boodschappen.
Digitale notificaties zijn zodanig urgent dat je een apparaat nodig hebt dat aan je lichaam vastzit en dataverzameling is belangrijk omdat techbedrijven dat zeggen. Er zijn weinig dingen zo nietszeggend voor mij, als toen ik mijn Apple Watch gebruikte om te zien dat mijn hartslag inderdaad iets omhoog gaat als ik traploop.
Door enerzijds hun handen van het product af te trekken en anderzijds het product wel te limiteren door de verplichte connectie met de iPhone, zorgt Apple ervoor dat er nauwelijks ruimte komt voor innovatie. Men gaat zijn smartphone niet zomaar anders gebruiken, de meest gebruikers blijven daardoor gewoon dezelfde diensten gebruiken.
Contentmakers zijn hierdoor semi-verplicht om content aan te passen naar het kleinste scherm tot nu toe, ondanks het feit dat die vorm wellicht niet geheel bij hun visie past. Waar social media-platformen verantwoordelijk waren voor de verlijsting van (journalistieke) content met zogenaamde listicles, is de smartwatch potentieel verantwoordelijk voor de ‘glancicle‘.
Onhandigheid ten top
Ondanks het feit dat Apple ontzettend zijn best heeft gedaan om de omgang met de Apple Watch zo natuurlijk mogelijk te maken, is het eindresultaat verre daarvan. Door de beperkte schermruimte wordt de interactie met het apparaat moeilijker: een app bestaat uit meerdere lagen waar de gebruiker doorheen moet.
De digitale kroon en force touch zijn Apples antwoord om daar verandering in te brengen, maar door het gebrek aan een sterke universele designtaal maken deze functies de interactie alleen maar moeilijker.
Een simpele oplossing zou zijn om de apps vanaf de grond af aan opnieuw op te bouwen voor een compleet nieuw platform, als er überhaupt al apps moeten zijn voor smartwatches, maar dat proces wordt moeilijk gemaakt door de continue koppeling tussen de iPhone en Apple Watch. Want waarom zou je een gelimiteerde Apple Watch-app gebruiken als het volledige alternatief op 2 seconden afstand in je zak zit, en ook nog eens makkelijker in gebruik is.
Echte innovatie
In een tijd waarin een Tesla zich inzet om de autoindustrie te revolutioneren, we nieuwe mediavormen ontwikkelen zoals virtual reality en medische professionals allerlei handige toepassingen bedenken voor 3D-printers, is er geen reden om genoegen te nemen met wat Apple ons biedt.
Het zijn de incrementele innovaties die de wereld draaiende houden Deel deze quoteMaar misschien zijn mijn verwachtingen van technologie ook overtrokken. Ik sluit niet uit dat ik over enkele jaren wel een smartwatch draag en me niet meer kan herinneren hoe het zonder was. Aan het eind van de dag zijn het de incrementele innovaties die de wereld draaiende houden. En daarnaast is ook Apple verantwoordelijk voor één van de meest hoopgevende initiatieven waarbij de smartwatch een centrale rol kan spelen, namelijk ResearchKit.
De mogelijkheden die smartwatches en fitnesstrackers bieden, zijn redenen om wel optimistisch te zijn over de toekomst van de productcategorie. Hoewel de Apple Watch en andere trackers momenteel nog weinig doen met de data, zijn experts erover eens dat dit bijvoorbeeld de gezondheid van de mens uiteindelijk ten goede gaat komen.
Waar we echter voor moeten waken is dat we de potentie van techniek gaan verwarren met de wijze waarop Apple en andere technologiebedrijven deze op dit moment invullen. We hebben op het vlak van smartwatches in elk geval nog een lange weg te gaan.