Wat betekent het ‘recht om vergeten te worden’ voor jou?

Het Hof van Justitie heeft vorige week donderdag besloten dat burgers online het recht hebben om vergeten te worden. De rechtbank draagt Google op om links te verwijderen naar krantenartikelen over de beslaglegging op het huis van een Spaanse man in 1998. Google zal dus op aanvraag zoekresultaten moeten verwijderen omdat oude informatie over een persoon irrelevant en misleidend kan zijn.

De man – Mario Costeja González – klaagde in 2010 al de krant en Google aan. Het Hof van Justitie heeft nu besloten dat een zoekmachine zoals Google de verantwoordelijkheid heeft om links met persoonlijke informatie op aanvraag te verwijderen zolang de informatie niet relevant is of in het publiek belang. Google moet zelfs de links verwijderen als de originele bron, in dit geval de krant, zelf niet de verplichting heeft om de informatie te verwijderen.

Er wordt hierbij onderscheid gemaakt tussen kranten en zoekmachines omdat zoekmachines het makkelijk maken om informatie te vinden en verantwoordelijk zijn over of de informatie verouderd of foutief is, zegt de rechtbank. “Without the search engine the information could not have been interconnected or could have been only with great difficulty.”

oubli-clip

Het Recht om vergeten te worden is een concept uit Europa dat stelt dat een persoon het recht heeft om zijn of haar verleden achter zich te laten. Het Recht is oorspronkelijk gebaseerd op het Franse “droit à l’oubli” dat stelt dat er geen details over de veroordeling of het vastzitten van een veroordeelde crimineel gepubliceerd mogen worden nadat hij of zij de straf heeft uitgezeten.

Als dit wordt toegepast op het internet dan krijgen gebruikers het recht om bedrijven te vragen om persoonlijke data te verwijderen wanneer dat verouderd, foutief of irrelevant is geworden, zolang er geen publiek belang is bij het behouden van de data. Dat betekent dus niet dat iedereen zomaar het recht heeft om vergeten te worden zodra ze daar zin in hebben, stelt Douwe Korff, professor in Recht bij de London Metropolitan University, die gespecialiseerd is in data privacy.

Er is echter ook kritiek op deze regeling omdat er sprake is van een probleem: wie bepaalt welke informatie verwijderd kan worden en welke informatie bewaard zou moeten blijven? Waar ligt de grens?

Zo zegt Floris Kreiken van Bits of Freedom dat de uitspraak botst met het recht op informatie en de vrijheid van meningsuiting: “Het mag niet een soort censuurmiddel worden. Informatie over mensen met een openbare functie moet beschikbaar zijn, en dat wordt nog lastig. Wat is een openbare functie? Gaat iemand in de toekomst een openbare functie vervullen?