Startup-expert Gigi Wang: 'Europese universiteiten sluiten niet genoeg aan op het bedrijfsleven'

Dirk Wolthuis

Gigi Wang is een expert op het gebied van innovatie en startups en helpt studenten bij het uitwerken van goede ideeën. Toch is er nog veel ruimte voor verbetering.

Gigi Wang is enorm gepassioneerd in wat ze doet: lesgeven en het begeleiden van studenten die met een goed idee rondlopen. Ze is onder andere mentor bij het ACE Venture Lab (Amsterdam Center for Entrepreneurship), een organisatie die zich inzet om startups die ontstaan vanuit een schooltraject te ondersteunen met advies en groeiprogramma’s. Daar doet ze precies waar ze goed in is: haar kennis over innovatie en startups combineren met haar liefde voor educatie. Toch ziet ze nog genoeg verbeterpunten waardoor de educatie beter aan zou kunnen sluiten op het bedrijfsleven.

Gigi WangGigi WangZe is continu bezig als een bruggenbouwer tussen het bedrijfsleven en het onderwijs: met posities aan de VU, Stanford, MIT en Berkeley helpt ze studenten bij het bouwen van bedrijven.Ik sprak Gigi Wang enkele weken geleden op één van de WeWork-locaties in Amsterdam, op een informatieavond van een excursiereis naar de Bay Area. Wang is oprichter van VLAB, een non-profit-organisatie die zich inzet om ondernemerschap te stimuleren in de San Francisco Bay Area in de Verenigde Staten. In die organisatie werken universiteiten Stanford en MIT samen om het gat tussen het onderwijs en het bedrijfsleven te dichten. En daarmee geven ze studenten met een goed idee de kans en de hulpmiddelen die ze nodig hebben om het idee uit te werken tot een commercieel bedrijf. Vooral bij Europese universiteiten en hogescholen is dit gat groot: het feit dat in Europa studenten worden aangespoord om zoveel mogelijk papers te schrijven is zorgwekkend.

“Een groot probleem met de academische insteek is dat één van de KPI’s (kritieke prestatie-indicatoren) het aantal papers dat wordt geschreven is. In Nederland is er de uitdaging: studenten krijgen geld van de overheid om papers te schrijven en te laten publiceren. En als resultaat is het idee, onderzoek of project geen eigendom van studenten en kunnen ze het niet in commerciële zin gebruiken”, aldus Wan.

Gigi Wang over wat VLAB voor meerwaarde biedt voor startende ondernemers

De vraag die Wang hardop stelt is: hoe gaan we ervoor zorgen dat het systeem studenten juist uitnodigt om iets te bouwen bovenop het onderzoek dat zij doen aan de diverse universiteiten?

Waarom moeten onderwijsinstellingen veranderen?

De organisatie waar ze adviseur voor is, Future Enterprise, is precies bezig met dit vraagstuk. Want zo beredeneert de organisatie, als er geen bedrijven op het fundament van de onderzoeken worden gebouwd, dan zien we als Europa ook geen economisch gewin uit de investeringen in technologie en onderzoek.

Wang heeft wel een idee hoe het beter kan: het aanleren van essentiële bouwblokken van het creëren van business, is iets wat iedere student mee zou moeten krijgen op de universiteit. Dit gaat bijvoorbeeld een stuk beter op Stanford, daar krijgt iedere student de kans om stage te lopen bij grote vooruitstrevende bedrijven of kennen ze vrienden die daar werken. Ze weten wat stock-options zijn, hoe een bedrijf naar de beurs gaat en snappen hoe startups in elkaar steken.

'Op Stanford weten ze wat stock-options zijn'

Een andere reden om het onderwijsstelsel op de schop te nemen is het feit dat traditionele businessmodellen steeds meer onder druk komen te staan. “Omdat mensen gewend raken aan het idee dat alles gratis is, zoals veel diensten zijn op het internet, wordt het steeds moeilijker om producten of diensten te verkopen. Een goed voorbeeld hiervan is streamingdienst Twitch, deze dienst zorgde ervoor dat het bedrijfsmodel van de game-industrie veranderde. Waar vroeger men moest betalen voor games, zien we nu steeds vaker dat er free-to-play-spellen verschijnen. Door advertenties te verkopen bij toernooien of streams zorgen allerlei bedrijven ervoor dat ze op die manier geld verdienen.”

Wie is de klant?

Volgens Wang is het belangrijk om te snappen dat dit soort ontwikkelingen ervoor gezorgd hebben dat de rol van de klant veranderd is. “Je moet snappen wie de klant is. Er zijn verschillende rollen voor klanten: er is de gebruiker, de koper en de partner. En dat is niet noodzakelijk dezelfde persoon of partij.”

“Een goed voorbeeld is een team van studenten waarmee ik samenwerkte op de universiteit van Taiwan. Zij ontwikkelden een organische pesticide die ervoor zorgde dat theeplanten beter groeien. Ondanks dat ze dit product samen met de boeren ontwikkeld hadden, hadden deze boeren geen geld voor de pesticide. Maar door een creatieve oplossing te zoeken heeft het bedrijf dat de thee uiteindelijk verkoopt het product afgenomen, om het vervolgens gratis aan de boeren te geven. De planten groeien beter en de verkoper kon de zijn prijs verdubbelen omdat de thee organisch is.”

'Weet wie je klant is'

“Het probleem is dat universiteiten in Europa vaak op zoek zijn naar templates, maar dit zorgt er juist voor dat er creativiteit en innovatie verloren gaat.” Waar volgens Wang universiteiten zich beter op kunnen richten is het opzetten van programma’s zoals het ACE Venture Lab. Zo heeft bijvoorbeeld een medische student behoefte aan een ander model en andere hulp dan een student bouwkunde. Een ecosysteem waarin studenten binnen een veilige omgeving kunnen werken aan bedrijven is een goede investering. Het levert nieuwe bedrijven op en zorgt ervoor dat het geld dat in onderzoeken en technologie wordt gestopt zich uiteindelijk terugverdient.

Lumicks

“Het project waar ik ontzettend trots op ben is ook begonnen met een team van studenten van de VU.” Het bedrijf Lumicks heeft de eerste camera ontwikkeld die foto’s op het moleculaire niveau kan maken. Dit kan bijvoorbeeld gebruikt worden voor onderzoek naar kanker; je kunt goed vastleggen hoe individuele moleculen reageren op bepaalde medicijnen.

Omdat het team van Lumicks de juiste steun heeft gehad van het ACE Venture Lab is het een commercieel succes. “Zo wist bijvoorbeeld de bedenker van het project al snel dat hij te weinig inzicht had om het bedrijfsgedeelte van de onderneming te leiden. Daarom heeft hij de helft van het bedrijf afgestaan en een slimme CEO binnen het bedrijf gehaald. Deze is gestopt met een baan waarmee hij 200.000 dollar per jaar verdiende om voor Lumicks te komen werken.”