Ieder jaar krijg je wel netjes een rekening voor je energie, maar waar de hoogte van die rekening nu precies vandaan komt, is gokken. Met slimme energiemeters kun je al iets meer inzicht krijgen in je stroomverbruik, maar nog steeds weet je niet wat dit verbruik veroorzaakt. Is het bijvoorbeeld je droger die al die energie slurpt, of toch die PlayStation die constant aanstaat? Onderzoekers van MIT en de Amerikaanse marine gaan ervoor zorgen dat je daar achter kunt komen, schrijft Engadget.
De wetenschappers werken namelijk aan een goedkoop, draagbaar netwerk van sensoren, dat bijhoudt hoeveel energie elk apparaat in je huishouden gebruikt. In het netwerk zitten vijf sensoren ter grootte van een postzegel die je boven of vlakbij de stroomkabels die je huis inkomen plaatst. De sensoren kunnen vervolgens iedere lamp en iedere aangesloten apparaat vinden op basis van zijn stroomverbruik. De data krijg je vervolgens realtime in een app te zien, waardoor je bijvoorbeeld weet of je TV aanstaat of dat je koelkast gaat ontdooien.
Gemakkelijker
Natuurlijk waren er al wel manieren om het energieverbruik in je huishouden te volgen, maar volgens Stephen Leeb, hoogleraar bij MIT en het hoofd van het project, was dit vrij ingewikkeld. “Je moet een gelicenseerd elektriciën inhuren of door je stroomkabels heen knippen om dure apparatuur toe te voegen.” De techniek van MIT zou dan ook veel eenvoudiger zijn: “Met ons systeem installeer je sensoren met klittenband of kabelbinders en gebruik je signalen om het energieverbruik te meten.”
Volgens Leeb kun je het systeem ook gebruiken om te ontdekken wanneer je je apparaten moet vervangen of wanneer ze onderhoud nodig hebben. Maar voor ons is het vooral handig om te bepalen of je misschien niet toch iets vaker uit moet zetten om energie te besparen.
De reden dat de Amerikaanse marine in het project zit, is omdat ook zij voordelen kunnen halen uit het systeem. Voor militaire basissen is het bijvoorbeeld een manier om hun energie- en brandstofverbruik te monitoren, zodat ze er langere periodes mee kunnen doen. Volgens Leeb kan het systeem zelfs gebruikt worden voor water, waar nu mee getest wordt.