Met Super Mario Bros. Wonder lanceerde Nintendo eind oktober de eerste nieuwe 2D-platformer met de goedgemutste loodgieter. Een een klein wondertje, dat is het.
Voor meer ervaren (lees: oudere) speler is het intussen geen verrassing meer dat Nintendo elke nieuwe game met Mario en zijn vrienden weer kleine verbetering en innovaties doorvoert in de gameplay.
Maar wat Wonder zo wonderbaarlijk maakt, is de combinatie van een aantal veel grotere innovaties en een onmiskenbare terugkeer naar de originele Super Mario Bros. uit de jaren ‘80.
2D doet nog mee
Wat Kirby, Metroid Dread en het prachtig vormgegeven Celeste al duidelijk maakte, wordt door Super Mario Bros. Wonder nog eens onderstreept: 2D doet nog mee.
Vooral wanneer de werelden zo prachtig en kleurrijk zijn vormgegeven als het Bloemenrijk in Wonder. Het buurland van het Paddenstoelenrijk trekt gelijk de aandacht met het gebruik van felle kleuren – met name basistinten staan lekker sterk aan.
Maar de vrolijke sfeer komt pas echt goed tot zijn recht is de goed afstemde soundtrack en de kleine animaties tijdens het spelen: de manier waarop Olifant-Mario zich in een warp pipe moet wringen, de angst in de ogen van je tegenstanders als je ze opjaagt.
Minder uitleg, meer pret
Over Olifant-Mario gesproken: Mocht je je afvragen waarom deze nieuwe transformatie is toegevoegd aan het spel, dan heb je pech. Het verhaallijntje van Super Mario Bros. Wonder mag geen verrassing zijn en dus heerlijk dun.
Tijdens het spelen krijg je uiteraard genoeg korte tips en trucs uitgelegd, maar over de hele linie geldt: hoe minder uitleg, hoe meer pret.
Een belangrijke toevoeging aan de game zijn de Wonderbloemen, die elk level weer een eigen unieke twist geven. De warp pipes kunnen in een dansje uitbarsten, het level kan ineens kantelen of je zweeft ineens door de ruimte. Het waren vooral deze momenten die bij jonge spelers de grootste schaterlach opleverden.
Jong, oud: met zijn allen
Het is misschien nog wel de mooiste ervaring van mijn review van Wonder: de reactie van onze dochters van 9 en 4 op de game. Want dat de oudste veel plezier zou beleven aan Wonder, lag in de lijn der verwachtingen na haar ervaringen met “3D Worlds + Bowser’s Fury” en de Kirby-games.
Maar ook de vierjarige had binnen no-time de smaak te pakken. Zonder al te veel hulp sjeesde Toad, Daisy of Peach zo de levels door. Voor nieuwe spelers zijn ook Yoshi en Nabbit beschikbaar. Twee personages die geen schade kunnen oplopen en daardoor een laagdrempelige speelervaring bieden voor de allerjongste spelers.
Daarnaast is het mogelijk om de levels met 2, 3 of zelfs 4 spelers tegelijkertijd te spelen. Lokaal én online, waarbij het opmerkelijk is hoe naadloos dat laatste element is toegevoegd aan de gameplay. Het blijft voor mij nog steeds het leukst om naast elkaar te zitten en samen te spelen, maar co-op online door een level heen werkt in de praktijk net zo goed.
Conclusie
Super Mario Bros. Wonder is onmiskenbaar een innovatieve en frisse Mario-game in een geheel nieuw Koninkrijk. Tegelijkertijd zorgt het plezier dat de game uitstraalt bij oudere spelers voor een dikke vleug nostalgie naar de OG Super Mario Bros.
Het was voor mij de eerste keer dat ik dat gevoel ook terugzag bij de jongere spelers en die verwondering is misschien nog wel het mooiste compliment dat een game als Super Mario Bros. Wonder kan krijgen.
Super Mario Bros. Wonder voor Nintendo Switch is verkrijgbaar via de Nintendo eShop, Bol.com en Coolblue.