We leven in een door technologie gedomineerde wereld en dat neemt alleen maar toe. Wat is de huidige status van privacy? We zien initiatieven ontstaan die zorgen voor een toenemend bewustzijn op deze privacy vragen. Dat de komende jaren steeds meer ethische vragen geteld worden over deze privacy, is duidelijk. In mijn ogen doorstaat privacy een herdefinitie, want privacy ‘as we knew’ zal niet meer terugkeren. Net als de hele wereld waarin we ons bevinden wordt ook privacy door technologie opnieuw uitgevonden. Wat gaat dit dan betekenen?
Door de toenemende technologisering, wordt ook steeds meer data vastgelegd. De onderstaande documentaire ‘Panopticon’ van Peter Vlemmix gaat hier verder op in. Wat gebeurt er met die data? We zijn terecht gekomen in een verzamelwoede rondom data met als gevolgd dat: hoe meer je denkt te weten hoe dommer je wordt. Immers door veel data kom je er ook achter hoe weinig je eigenlijk weet. Hierdoor gaan we nog meer verzamelen, met als gevolg dat we als individu dommer worden en de data toestroom groter en complex wordt.
Ik verwacht dat we op korte termijn een aantal enorme issues krijgen waarbij privacy, data en het lekken daarvan centraal staat. In een samenleving waarin we steeds meer vastleggen en waarin niets 100% ‘hackersproof’ is, kun je daarop wachten. We gaan het meemaken, wat olierampen voor het milieu zijn, zijn datalekken voor de maatschappij.
Daarbij zie je ook dat mensen door alle technologie en socialmedia, steeds meer zelf data gaan bijhouden. Duidelijk mag zijn dat deze persoonlijke info een nieuw betaalmiddel is geworden. Ook hier staat vertrouwen weer centraal, want alleen die organisaties die je vertrouwt, geef je toegang tot die data. Helaas zitten we op dit moment op een dieptepunt als het gaat om vertrouwen in de maatschappij. Vooral richting de grote traditionele organisaties. Een enorme mindshift bij deze instituten zou verandering kunnen brengen. Een verandering waarbij niet alleen gedacht wordt vanuit korte termijn winsten en eenzijdige groei, maar ook wat nu de bijdrage en de winst voor de maatschappij betekent. Mijn inschatting dat lang niet alle bedrijven deze shift kunnen maken.
En onze privacy, wat gebeurd daar ondertussen dan mee? Kunnen we die beter opgeven? Of moeten we nadenken over een andere vorm van privacy? Ieder mens wil en heeft recht op een bepaalde manier privacy. In mijn visie, verwacht ik een aantal privacy crises waardoor de bewustwording pijnlijk duidelijk wordt. We leren dan wel om onze eigen data te beheren en hoe we hiermee omgaan. Ook nu al zien we steeds meer mogelijkheden om onze privacy te beheren. Startup voorbeelden als priv.ly, fixmyprivacy, en privacyfix springen in dit gat. Het juiste moment? Dat lijkt er nu nog niet op, maar dat kan ook snel omslaan.
Misschien gaan hebben we in de toekomst betere data doordat we die zelf goed beheren. Het kan zelfs zo zijn dat we meer privacy dan ooit gaan ervaren omdat we meer en meer in control zijn.
(afbeelding: Kirk Anderson)