Vorige maand lanceerde het zusterbedrijf van Google, Alphabet, een virtuele simulatie wereld voor zelfrijdende auto’s: Carcraft. De simulatie werd vernoemd naar het populaire computerspel World of Warcraft. Carcraft vormt een replica van elke kilometer die een zelfrijdende auto in de echte wereld heeft gereden. En elke dag komen daar met de 25,000 zelfrijdende Chrysler Pacificas van Waymo miljoenen kilometers bij.
In een blogpost vertelt het bedrijf dat ze met hun gigantische vloot aan zelfrijdende auto’s dagelijks miljoenen data verzamelen. Het bedrijf legt uit dat Carcraft de zelfrijdende auto’s ontelbaar veel scenario’s kan aanleren bij bijvoorbeeld een heel druk kruispunt. De simulatie kan zelfs risico’s toevoegen, waardoor de zelfrijdende auto uitgedaagd wordt om alternatieve routes of manoeuvres te bedenken.
Hoe werkt het?
Een virtuele wereld als Carcraft klinkt heel mooi en aardig, maar hoe werkt het precies? Waymo installeert ten eerste een sensor bovenop elke zelfrijdende auto. Deze sensor digitaliseert de weg en meet situaties. De data die deze sensoren verzamelen, worden vervolgens gebruikt in Carcraft om misschien wel duizend keer opnieuw diezelfde route te rijden.
In de simulatie kunnen vervolgens allerlei alternatieve verkeersscenario’s bedacht worden die zich niet in het echt hebben voorgedaan. Zo leert de virtuele auto bijvoorbeeld voorzichtig te rijden bij flitsende signaallichten en rekening te houden met naderend verkeer. Door steeds meer variabelen toe te voegen aan de simulatie, leert de auto anticiperen in verschillende situaties. De snelheid van het verkeer, stoplichten en zelfs de hoeveelheid voetgangers, fietsers en auto’s kan aangepast worden.
Fuzzing
Het proces waarbij een straatindeling of de hoeveelheid verkeer wordt aangepast, wordt ook wel ‘fuzzing’ genoemd. Zo laat Waymo een motorrijder van baan wisselen of een hardloper zigzaggend over straat lopen. Het doel van Carcraft is de zelfrijdende auto klaar te stomen voor de gigantische chaos van de echte wereld zonder hierbij echte ongelukken te veroorzaken.
Zodra een auto een nieuwe truc heeft geleerd, kan de auto dit doorgeven aan de andere auto’s van de vloot. Waymo test vervolgens of de auto de nieuwe trucjes goed door heeft door deze te testen op een oefencircuit of in de echte wereld. Uiteraard vindt dit test-rijden in de echte wereld niet plaats zonder testrijders. Zo kunnen nog steeds echte mensen ingrijpen mocht de auto een verkeerde beslissing nemen.