Ondanks dat Google Glass niet het succesproduct geworden is waar Google op hoopte, wordt het product volop gebruikt in de medische wereld. Wetenschappers van de universiteit Stanford gebruiken Google Glass om autistische kinderen te helpen bij het herkennen van emoties.
Onderzoekers Catalin Voss en Nick Haber hopen door gezichtsherkenning te combineren met machine learning het voor autistische kinderen makkelijker te maken om emoties te herkennen.
De software is erop gericht om de emotie van personen te kunnen herkennen, iets dat door middel van machine learning steeds beter moet gaan werken. Het ‘Autism Glass Project‘ moet direct een emotie aangegeven als de bril op iemand gericht wordt, maar dit is slechts de eerste stap.
Uiteindelijk moet de bril autistische kinderen leren emoties te herkennen, ook als zij Google Glass niet op hebben. Haber benadrukt dat dit project zich niet richt om een prothese te ontwikkelen.
De eerste fase van het onderzoek bestond uit 40 studies, maar liep al snel vast vanwege financiële beperkingen: het team beschikte maar over één Google Glass. Vorig jaar doneerde Google 35 Google Glasses aan het project en ontvingen ze een grote beurs waar de rest van het project mee gefinancierd wordt.
In de tweede fase van het onderzoek wordt er gebruik gemaakt van een spel ontwikkeld door MIT’s Media Lab genaamd ‘Capture the Smile’. In dat spel moeten de kinderen gezichten zoeken bij bepaalde emoties, op deze manier komen de wetenschappers erachter met welke emoties specifieke autistische kinderen moeite mee hebben. Vervolgens wordt een soort van profiel opgesteld om aan te geven waar de problemen liggen.
Op deze manier kan er gekeken worden of er voortgang optreed: gaan autistische kinderen door het Autism Glass Project daadwerkelijk beter emoties herkennen? Het team wacht nu op goedkeuring van American Medical Association om het experiment uit te breiden.