Billy Beane werkte in 1997 voor de honkbalclub Oakland A’s, het boek “Moneyball” over zijn statistische benadering van het spelletje verscheen in 2003. Maar als je een onderwerp brede aandacht wil geven, heb je kennelijk Brad Pitt nodig! Na het voetballen en American football gaat nu ook het basketbal in de States over op sabermetrics!
We mogen er zo onderhand vanuit gaan dat je bekend bent met het principe van sabermetrics. Zo niet, nog even de kort door de bocht versie: sabermetrics is een gedetailleerde analyse van de (baseball) sport op basis van objectief bewijs, voornamelijk statistiek.
Nadat we eerder al schreven over de “Moneyball Madness” die de sportgekke Verenigde Staten momenteel bezighoudt, kunnen we aan het rijtje de volgende sport toevoegen. Want ook het basketbal onderzoekt de mogelijkheden van het toepassen van de techniek op de sport.
Toch kiezen de onderzoekers Jennifer Fewel en Dieter Armbruster voor een iets andere aanpak dan wellicht gewend bij de andere sporten. Ze passen namelijk een netwerkanalyse toe, waarbij we ploegen zien veranderen in nodes en hun passes onderling in paden. Vanuit deze optiek zien we hoe de bal door een ploeg beweegt en waar het knelt. Hoe “dikker” het pad, hoe vaker de bal tussen die posities wisselt.
Toch kent het toepassen van dit soort analyses een behoorlijk uitdaging bij een sport als basketbal. Het spel is immers constant in beweging, waardoor het behoorlijk wat mankracht vraagt om het accuraat bij te houden. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de “moedersport” honkbal, wat eigenlijk een opeenvolging van individuele events is.
Maar, mocht het lukken om de metingen goed en accuraat te meten, kan zelfs het gebruikte netwerkmodel bijdragen aan het optimaliseren van je teamspel.