Twee verschillende groepen onderzoekers uit de Verenigde Staten en Zuid-Korea hebben een grote stap gemaakt in het ontwikkelen van kunstmatige huid die gevoelig is voor aanraking en warmte. De kunstmatige huid kan verschil maken tussen verschillende aanrakingen en temperaturen en kan deze informatie doorgeven aan de hersenen.
Wanneer men een arm of been moet amputeren zijn er tegenwoordig allerlei slimme protheses die kunnen communiceren met het zenuwstelsel. De protheses lezen de signalen die gerelateerd zijn aan het maken van bewegingen en vertaalt ze naar instructies voor de protheses, waardoor deze werken als echte ledematen. Door de ontwikkeling van een kunstmatige huid die reageert zoals een ‘echte huid’, worden en ‘voelen’ protheses straks nog realistischer.
Onze huid is het grootste orgaan en onze gevoeligheid voor aanraking en warmte is bijzonder ingewikkeld. Als we een object aanraken detecteert onze huidoppervlakte verschillende kleine vibraties. Deze kleine vibraties worden door receptoren omgezet naar informatie voor de hersenen die de informatie verder verwerkt.
In 2012 presenteerde Zhenan Bao (een ingenieur op het gebied van chemie aan de universiteit van Stanford) al een op huid-lijkend materiaal dat zichzelf herstelde, zoals onze huid dat ook doet. Eerder dit jaar presenteerde ze een elektrische huid die van kleur veranderd bij een bepaalde aanraking en nu beschrijft ze een systeem waarin bepaalde materialen een kunstmatige huid vormen, die werkt zoals de receptoren in onze huid dat doen.
Ook een Koreaanse groep, die geleid wordt door Hyonhyub Ko, op het Uslan National Institue of Science en Technology komt met een kunstmatige huid die gevoelig is voor aanrakingen en warmte. Ko’s team laat weten dat de kunstmatige huid zo gevoelig is dat het kleine waterdruppels en zelfs de kleine druk die een pluk haar uitoefent kan detecteren.
Het gehele artikel, waar de twee kunstmatige huiden van gemaakt zijn en hoe ze precies werken lees je op The Guardian.